Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım.
Başım çok ağrıyordu. Etrafıma baktım. Off Allah kahretmesin.
Burak beni tekrar kaçırmıştı ve şu an onun evinin salonundaydım. Diğer koltukta oturmuş bana bakıyordu.
Açmaya çalıştığım gözlerle ona bakarken ayağa kalktı ve"ooo küçük hanım uyanmış."
Hiçbir şey demedim. Sonra sırıtmaya başladı.
"Benim kaçırdığım kızı,benim evimden,benim gözlerimin önünden kaçırmak mı? Arkadaş yürek yemiş galiba."
Ben yine hiçbir şey demedim.
Kalkmaya çalışırken"Şu an istersen de kalkamazsın."
Ardından tekrar aynı yerine gitti ve oturdu Telefonunu çıkartıp bakmaya başladı.
Ben ise halsizliğime yenik düştüm ve gözlerimi kapattım. Yapacak hiçbir şey yoktu.
Babamın beni bulmasını beklemekten başka çarem yoktu.
Gözlerimi yavaş yavaş açtığım da Burak hâlâ aynı yerdeydi fakat uyuyakalmıştı. Uyurken çok masum gözüküyordu. Keşke hep uyusa...
Üstümdeki yorganı kaldırıp yavaş yavaş kalkmaya çalıştım. Başım çok ağrıyordu.
O sırada Burak gözlerini açmaya başladı. Boş boş sadece bana bakıyor,beni izliyordu.
Ben ise sadece kalkmaya çalışıyordum sonunda kalkmıştım.
Burak o sırada"1,2,3.."diye saymaya başladı. Boş boş Burak'a bakarken sayarak yanıma geldi ve "8,9,son"
Benim başım dönmeye başlamıştı.
Birden her yer âdeta ayaklarımın altından kayıp gidiyor ben ise öylece yeri izliyordum.
O an Burak'ın kolunu tuttum. Gözlerim yavaş yavaş kararırken Burak'ın kucağına düşmüştüm.
Duyduğum son ses "demiştim."oldu.
Beni kucağına almıştı. Hissedebiliyor ve duyabiliyordum fakat gözlerimi açmıyordum.
Beni tekrar koltuğa yatırdı ve yorganı üstüme örttü.
"Şu an beni duyduğunu biliyorum.O yüzden bir bilgi daha vereceğim senin iyiliğin için.Umut'a sakın güvenme! Yanan sen olursun." dedi ve gitti.
Ben hâlâ gözlerimi açmıyordum. Bir süreden sonra uykuya dalmıştım bile,kaç saat uyuduğumu ve ne zaman uyuduğumu bilmiyordum.
Gözlerimi açtığımda hâlâ aynı yerdeydim. O da kapkaranlıktı. Yavaşta kalktım ve sessizce yürümeye başladım.
Evde kimse yok gibiydi. Yukarı çıktım odama girmek için kapının kolunu indirdim fakat kapı açılmadı.
Ardından odamın kapısının yanındaki kapıyı da açmaya çalıştım fakat bu kapıda kitliydi.
Son çare Burak'ın odasına gitmekti. Koridorun sonuna doğru yürümeye başladım. Üç kapıyı falan daha zorladım fakat hepsi kitliydi.
Burak'ın kapısının önüne gelince kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Kapının Kulp'unu aşağı doğru indirdim ve kapı açıldı...
İçeri girdim.
Kapının yanında duran ışığın düğmesine bastım ve yatakta gözlerini açmaya çalışan Burak'ı gördüm.
Yarı açık gözlerle bana bakıyordu. Ben ise ne yapacağımı bilmez hâlde ona.
Yavaş yavaş doğruldu ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRASÇILAR
ActionYine her sabah olduğu gibi kalkmıştım.Babamın şirkete çağırması üzerine hazırlanıp evden çıktım.Fakat şirket yerine kendimi, tanımadığım insanların ve bilmediğim bir arabanın içinde buldum.Babamın yaptığı hata yüzünden,büyük mafyalardan biri olan Bu...
