İnnocent Love | ᴛᴀᴇᴋᴏᴏᴋ

/10/

Selamlar yb geciktiği için üzgünümm. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar <3

'Hayır hayır hayır buna izin veremem. Jungkook ben sensiz duramam burda, ne olur gitme.'

'Sevgilim, annem kaza geçirmiş, yoğun bakıma almışlar. Gitmek zorundayım.'

'Bende geleceğim.'

'Hayır olmaz, benim yüzünden derslerini aksatma.'

'Sende aksatıyorsun. Ben de geleceğim Jungkook.'

'Sevgilim,  annem iyileşene kadar dayan. Okulu donduracağım.'

Beni ikna etmeye çalışsa da ne kadar inat olduğumu bilmiyordu. Yine de kalıp okula devam etmem gerekiyordu. Notlarım son zamanlarda kötüydü ve düzeltmem gerekiyordu. Ama ondan ayrı kalmayı düşünemiyordum.

'Peki telefondaki Hyungsik kim?'

Yönelttiğim soru ile zaten keyfi kaçan ifadesini tamamen bozdu. Dokunsam ağlayacak gibiydi. Bana yaklaşıp ellerimi avuçlarının içine aldı.

'Taehyung, ben anlatmama gerek kalmaz diye sana anlatmadığım bazı şeyler var.'

'Ne gibi?'

'Hyungsik- O benim eski sevgilim Taehyung, onunla ilişkimiz evlenemeye kadar sürmüştü ama yaptığı bir hata yüzünden onu sildim. Şu an bunun hiç bir önemi yok sana aşığım ve seni seviyorum. Bunları düşünme olur mu?'

Söyledikleri bana kötü hissettirmişti. Beni sevdiği gibi, bana baktığı gibi, bana dokunduğu gibi birine de dokunmuştu. Hemde evlenmeye kadar giden bir ilişkileri olmuştu. 

'Ne yani eski sevgilin ve annenin ne alakası var.'

'Annem Hyungsik'i çok seviyor. Onu oğlu gibi görüyor ve yanından ayırmıyor. O yüzden beni o aramış olabilir.'

'Jungkook gerçekten anlamıyorum. Annene gideceksin ve eski sevgilin orda olacak ve bana bu kadar uzakken.'

'Taehyung bana güvenmiyor musun? Hyungsik ile aramızda bir şey olmasına imkan yok. Lütfen kötü düşünme.'

'Bunu yapamam Jungkook. Sen gelene kadar kafayı yerim burda.'

'Haklısın bebeğim. Annem hastaneden taburcu olunca buraya geri döneceğim durumu ağır değilmiş.'

Yapamazdım gerçekten yapamazdım kendimi tanıyorum. Onun benden ayrı kalacak olması yetmemiş gibi eski sevgilisinin yanında olacağını biliyor olmam beni çıldırtırdı. Ona güveniyordum elbette ama Hyungsik adındaki şu çocuğun ne halt olduğunu bilmiyordum. Bunu nasıl yapacağımı da öyle.

'Ne zaman gideceksin peki?

'Bilmiyorum. Bugün uçak biletini alırım-'

O konuşurken bir anda sarıldım. Nasıl yapacaktım onsuz?

'Sevgilim seni özleyeceğim. Çabuk geri dön olur mu.'

Bir elini belime diğerini saçlarıma çıkararak oda bana sarıldı.

'Senin için ne kadar erken dönebilirsem döneceğim bebeğim.'

-

Okuldan sonra kütüphaneye gitmiştik. Ben kitap okuyor gibi gözüksemde onu izliyordum. Oda bilgisayardan biletini alıyordu. 

Bugün hâlâ yanımda olduğu için iyiydim. Ama o gittiğinde nasıl olacağımı tahmin edebiliyordum. Sanırım ondan önceki gibi yataktan çıkmayacağım ve her fırsatta onu arayacağım. of bu gerçekten zor olacak.

Ben öylece düşüncelere dalmışken dudaklarıma sesli bir öpücük bıraktı.

'Taehyung, düşünme artık. Gitmeden biraz daha keyfini çıkaralım.'