මීදුම් ...31
මන් ගේට් එකත් වහල පාරෙ නවත්තල තිබ්බ වාහනේ ලගට යද්දිම කාර් එකේ ඉස්සරහ සීට් එකේ ජනේලෙ වීදුරුව පාත් උනා...
" ආ මස්සිනේ .... "
අනුශ්ක අයිය ඉස්සරහ සීට් එකේ ඉදන් කියද්දි මන් ඔලුව ටිකක් පාත් කරල බැලුවෙ ආදි කෝ කියල...
" සුදූ..."
මන් බලද්දිම වගේ ආදි ඩ්‍රයිවින් සීට් එකේ ඉදන් කතා කරා...
මන් ආදි එක්ක හිනාවෙලා වහනේ දොර ලගට ගිහිල්ල එක අරින්න හදද්දිම අනුශ්ක අයිය කතා කරා...
"මීදුම්... මල්ලි... ඔහොම ඉන්න ඔයා ඉස්සරහට එන්නකො මන් පස්සට යන්නම්...."
"නෑ නෑ අයියෙ ඕනි නෑ... මන් පස්සෙන් ඉන්නම්..."
එහෙම කියල දොර ඇරපු මන් මගෙ බෑක් එක හසීගෙ ලගින් තියල වහනේට නැගල දොර වැහුව...
" ඒ මේ පිස්සු නොකර ඉස්සරහට එනව අනික හස්බන්ඩ්ව තනියම යවන්න හොද නෑ අනික කපල් එකට එකට යන්න දෙන්න එපැයි..."
" අනේ නෑ අයිය ඒකට කමක් නෑ මන් මෙතන ඉන්නම් අනික තව දුර යන්න එපැයි ඔයාට නිදිමත උනහම පස්සට ඇවිල්ල නිදාගන්න මන් ඉස්සරහට එන්නම් හරිනෙ..."
" හරි හරි උබ කියනව මන් අහනව..."
අනුශ්ක අයිය එහෙම කියද්දි මන් දැක්ක ආදිගෙ මූනෙ කපටි හිනාවක් තියනව... ඒත් ඒකට හේතුව මොකද්ද කියල හිතාගන්න මට බෑරි උනා...
ඒත් එක්කම කාර් එක පාරට ගනිද්දි මන් මගෙ බෑක් එක පිටිපස්සෙම සීට් එකට දැන්ම....
ටිකක් වෙලා යනකම් කාර් එක ඇතුලෙ සද්ද බද්ද මොකුත් නෑ..
" මීදුම්... අම්මල ගියාද...."
"ඔව් අයියෙ මන් දැන් ටිකකට කලින් තමා එයාලව දාල අවෙ...."
" සුදූ... මල්ලිව තනියෙන් දාල යන එක අවුලක් නැද්ද..."
ආදි කාර් එක ඩ්‍රයිව් කරන ගමන්ම ඇහුව...
" නෑ ආදි ගානක් නෑ මිනිහ මගෙ එද්දිම නිදාගතත් ආයි ඉතින් හෙට එක දෙක වෙනකම් එයා නිදි.. ආයිත් වැඩට ගිහාම එන එකකුත් අම්මල එනකම්ම..."
මන් ජනේලෙන් එලියෙ තියන අදුරෙන් පිරුනු පරිස්සරය දිහා බලන් කියද්දි ආයි ආයි කතා කරා...
YOU ARE READING
මීදුම්.
Romanceජීවිතය මීදුමක් වගේමයි විටෙක කියාගන්න බැරි ලස්සනක් මවන ගමන් තවත් විටක අසුන්දර බව වසාගෙන මංමුලා කරනවා.. ඒ වගේම මේ රැදිලා මේ අතුරු දහන් වෙනව හරියට සමහරු නොකියාම ජීවිතෙන් යන්න වගේ..
