𝐄𝐏𝐈𝐋𝐎𝐆𝐔𝐄

373 24 61
                                    

( I'm only living for the hourThat I see your faceWhen that happens, I don'tWant to be no other placeTill the end of timeYou'll be on my mind )

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

( I'm only living for the hour
That I see your face
When that happens, I don't
Want to be no other place
Till the end of time
You'll be on my mind )

. *   ✦ .  ⁺   .

Πρώτη φορά στην ζωή της περπατούσε σε πεζοδρόμια γεμάτα κόσμο με περίσσεια χάρη και αυτοπεποίθηση. Το ροζ κασκόλ της ανέμιζε στο φύσημα του παγωμένου αέρα και το ευαίσθητο δέρμα της είχε πάρει ελαφρώς μία απόχρωση του απαλού κόκκινου. Στα ακουστικά της έπαιζε το Sunny, συγκεκριμένα η βερσιόν του Marvin Gaye (τις άλλες ήθελε χρόνο να τις συνηθίσει). Το πρόσωπό της είχε μουδιάσει από το κρύο, αλλά δεν μετάνιωνε καθόλου το κοντό ανδρικό της κούρεμα. Φυσικά δεν είχε παραλείψει να βάψει ροζ την φράντζα. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.

Αλλά όμως σίγουρα. Στάθηκε για να θαυμάσει τις Χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Οι δρόμοι έλαμπαν από τα χιλιάδες μικροσκοπικά φωτάκια που κρέμονταν από γωνιά σε γωνιά, δίνοντας στην μουντή πόλη μία νότα αισιοδοξίας. Οι βιτρίνες των καταστημάτων είχαν στολιστεί ανάλογα και εκείνη επιβράδυνε το βήμα της για να τις χαζέψει. Ένα παιδάκι σκόνταψε πάνω της κατά λάθος ενώ κοιτούσε μαγεμένο την βιτρίνα του καταστήματος με τα παιχνίδια. Εκείνη του χάρισε ένα λοξό χαμόγελο όσο την παρατηρούσε χαμένο. Το κούρεμά της πάντα τραβούσε την προσοχή των παιδιών. Αμέσως θυμήθηκε την παλιά της δουλειά. Καταβάθος αναπολούσε την συναναστορφή με παιδιά. Άλλαξε όμως κατευθείαν γνώμη όταν άκουσε ένα άλλο παιδάκι να κλαίει σπαρακτικά στην μέση της λεωφόρου και τον μπαμπά του να προσπαθεί να το ηρεμήσει με φτηνά κόλπα. Εντάξει, δεν της έλειπε και τόσο το παγωτατζίδικο!

Ακολουθώντας τον χάρτη στο κινητό της ευχαρίστησε την ανώτερη δύναμη εκεί πάνω, που την έκανα να γεννηθεί στον 21ο αιώνα, γιατί χωρίς την τεχνολογία δεν θα είχε επιβιώσει ούτε μέρα. Το πολιτισμικό σοκ ήταν μεγάλο στην αρχή και το να συνηθίσει τους ανάποδους οδηγούς ήταν μία πρόκληση. Με προσοχή πέρασε τον δρόμο και έφτασε στον προορισμό της. Έκλεισε την μουσική για να συγκεντρώσει το χάος του μυαλού της. Με μία βαθιά ανάσα μπήκε στην pub και ένα κύμα ζεστασιάς τύλιξε το κορμί της. Τα μάτια της περιπλανήθηκαν στον χώρο ώστε να επεξεργαστεί το άγνωστο περιβάλλον. Τα τραπέζια αλλά και η μπάρα ήταν γεμάτη από κόσμο, η πλειοψηφία από αυτούς ήταν μεθυσμένοι. Σαν τον αθόρυβο παρατηρητή που ήταν κάθισε σε ένα σκαμπό και σήκωσε το κεφάλι της προς το μέρος του μουσικού σχήματος.

Age Of Uncertainty Where stories live. Discover now