Bölüm 21

1.1K 169 192
                                    

Üstümü giyinip Kierav'ın peşinden dışarı çıktım. Verandanın basamağına çökmüş, yüzünü bahar güneşine dönmüştü. Havalar her biten gün ile daha çok ısınıyordu.

"Kotkalar da güneşi seviyor ha?"

Sesimi duyduğunda başını bana çevirip tek gözünü açarak yüzüme baktı.

"Bilmem, kendimden başka kotka tanımadım. Eh, benim çok keyif aldığımı göz önünde bulundurursak belki onlar da seviyorlardır."

"Yetimhaneye bırakılmadan önceki hayatını hatırlıyor musun?"

"7 yaşındaydım sanırım. Az çok bir şeyler hatırlıyorum fakat hiçbir anımda başka bir kotka yok."

"Nereden geldiğini bilmiyorsun." dedim hayal kırıklığım ile.

Başını iki yana sallayarak, önüne döndü. Kollarını dizlerinden sarkıtıyordu.

"Hayır, nereden geldiğimi bilmiyorum. Onların nereye kaybolduğunu bilmiyorum. Bir baktım ki ben varmışım, yetimhanedeymişim. Kimsesizmişim."

Ne diyeceğimi bilemediğimde en iyisinin konuyu değiştirmek olduğuna karar verdim,

"Sabahın köründe ne diye başımda dikiliyordun?" yanına oturdum.

"Uyanırsın da Darius'u sarıp sarmaladığını fark eder,  ani bir gaflet ile yanlış bir harekette bulunursun diye  başında bekledim."

"Nasıl yanlış bir harekette bulunabilirdim sence?"

"Ne bileyim, üstüne düşünmedim. Sen kesin bir şey bulurdun; eğer bilinçli bir şekilde sarılmamış olsaydın." cümlesinin sonuna doğru ahmak yüzündeki sırıtış genişlediğinde omzuna vurmak zorunda kaldım.

"Gerçi üstüne düşününce dün geceden sonra ölmesini istemen canice olurdu." deyip sarı sarı parlayan gözlerini yeşillerime dikti. Beni, bizi duyabilecek olması dün gece umursadığım son şeyken, bu sabah o umursamızlığın çilesi karnımı ağrıttı aniden. Cevap vermediğimde susmadı veya konuyu değiştirmedi.

"Ah ama dersimi aldım, sizinle aynı odada bir başıma katiyen kalmam bir daha. Eğlencenize davet edilmemiş olmak da beni yürekten yaraladı."  göğsüne götürdüğü avucu ile kırgın bir yüz ifadesinin başarısız bir taklidini yaparak baktı bana.

"Daha önce davet edildiğin eğlenceler mi oldu?" dedim kaşlarımı kaldırarak. Gözleri gözlerimden kulübeye kaydı bir saniyeliğine, sonra tekrar benimkiler ile buluştuğunda "olan oldu" der gibi omuz silkip,

"İlk tercihim memeler olmasa bile kalabalık eğlencelere hayır demem."

Her kelimesi ile şaşkınlığım büyüdü.

"Sen şimdi bana daha önce Darius ile bir kadının yatağını paylaştığınızı mı söylüyorsun?"

"Hayır Lida."

Yanlış anlamış olmam sebepsizce rahatlamama sebep olmuştu ki,

"Bir kadından veya yatak paylaşmaktan  bahsetmedim. Sanıyorum ki kalabalık ve eğlence anlayışımız biraz farklı."

"Tanrılar adına, Mandor'dan uzak dur kedicik." deyip yanından kalktım.

"Hey beni geçmiş seks hayatıma göre mi yargılayacaksın? Lida!"

Ona cevap vermeden kulübeye geri girdim. Darius tek düzedeki nefesleri ile hala uykunun pençesindeydi. Geldiklerinden beri hiç koşamamış, talim yapamamıştım. Kıyafetlerimi değiştirip tekrar dışarı çıktığımda kotka,

Khalida'nın GünleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin