ភាគទី ៤
«យេីងគ្រាន់តែបារម្ភ» ពុទ្ធោ! ប្រយោគខ្លីតែខ្លឹមចាក់ទម្លុះបេះដូង
រាងតូចធ្វេីឲ្យអៀនមួយរំពេច។ តែក៏ប្រឹងសម្រួលខ្លាចគេចាប់បាន! !
«កុំមកធ្វេីជាបារម្ភ យេីងមិនលង់ជឿជាមួយនោះទេ»ថេយ៍ធ្វេី
ជាមិនខ្វល់ខ្វាយពីសម្ដីនាយក្រាស់
«នែ៎ តែយេីងបារម្ភពិតមែន» ជុងហ្គុកប្រឹងបញ្ជាក់គេជាមួយទឹកមុខប្រាកដប្រជា
«មិនជឿ ! "
«បេីមិនស្ទាបបេះដូងហ៎ វាលោតបានន័យថាការពិត យេីងបារម្ភពីឯងពិតមែន » ប្រុងនឹងទាញដៃរាងតូចមកដាក់លេីដេីមទ្រូងគេហេីយ តែថេវាសដៃចេញទាន់ និងសម្លក់ថ្មែរដាក់ជុងហ្គុក ទាងថ្ពាល់កំពុងក្រហមដូចរងេីកភ្លេីង ព្រោះអៀន
«អ្ហា...បានហេីយៗយប់ប្រកែកគ្នាទៅគ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹងសោះក៏ចេះមកឈ្លោះគ្នាដែរ»ជីមីនឆាប់សម្រួលស្ថានការណ៍ឲ្យស្រួល
វិញមែនគួរឲ្យអស់សំណេីចខ្លាំង
ណាស់គ្រាន់តែរឿងបារម្ភមិនបារម្ភក៏ចេះមកតឹងសរសៃកដាក់គ្នា វាមិនសម។
ជុងហ្គុកក៏ឈប់និយាយហេីយចូលទៅអង្គុយកន្លែងរបស់ខ្លួនតែ
ក៏ត្រូវលួចសម្លឹងមេីលថេយ៍រហូតឃេីញថា
គេម្នាក់នេះពិតជាមនុស្សមុខមាំខ្លាំងណាស់មកអង្គុយអោបដៃ
មុខក្រញ៉ូវទៅកេីតដែរ។ មិនសូម្បីតែនិយាយ
រកគេមួយម៉ាត់ នៅហ៊ានគេចមុខគេទៀត ជុងហ្គុកពិតជាក្រឺតខ្នាញ់មែនទែន ចង់តែចូលទៅចាប់មុខ ឲ្យមកសម្លឹងភ្នែកតទល់គ្នាតែម្ដង
«ថេយ៍~~»ជុងហ្គុកក្រោយពីរងចាំមេីលថេយ៍អង្គុយធ្វេីមុខក្រញ៉ូវមិននិយាយរកអស់មួយសន្ទុះក៏ចាប់ផ្ដេីមបង្អូសសម្លេងហៅសព្វនាមគេភ្លាម
«យ៉ាងម៉េច? » ថេយ៍អោបដៃដដែលតែក៏ងាកមកសម្លឹងអ្នកម្ខាងទៀតវិញបន្ទាប់ពីសម្រួលអារម្មណ៍ រួច
«ខឹងយេីងរឿងអ្វីមែនទេ? »ជុងហ្គុក បន្ទន់សម្លេងសួរ
«គ្មានខឹងរឿងអ្វីទាំងអស់ »ថេយ៍នៅរក្សាឥរិយាបថ
ដេីមតបយ៉ាងគំរោះគំរើយ
« ថេយ៍ ថេយ៍ ! ! »ពេលនោះស្រាប់តែជីមីនរត់មកពី
ណាមិនដឹងសម្រុកមកកាន់កន្លែងអ្នកទាំងពីរយ៉ាងត្រហេបត្រហប
ដូចជាមានរឿងអ្វីចង់ប្រាប់ឲ្យពួកគេបានដឹង
YOU ARE READING
𝙼𝚢 𝚙𝚊𝚛𝚝𝚗𝚎𝚛𝚜✨💜
Lãng mạnពួកយើងគឺជាដៃគូរដែលសាកសមនឹងគ្នាបំផុត 👍 ខ្ញុំស្រលាញ់ គេតែខ្ញុំបានយល់ច្រឡំលើគេ..ទេីបខ្ញុំមិនអាចប្រេីសម្ដីផ្អែមល្អែមជាមួយគេ។ គេដែលខ្ញុំនិយាយគឺ ចន ជុងហ្គុក នឹងហេីយ🌚គ្មានអ្នកដឹងនោះទេបេះដូងខ្ញុំតែងតែលោតញ៉ាប់ៗពេលគេមកក្បែរខ្ញុំ។ #First Novel B...
