[Unicode]"မေမေသားကိုလာခေါ်ပါ"
"..."
"သားလေး! ဘတ်ခွန်းနီး"
ဆယ်နှစ်အရွယ်ဘတ်ခွန်းနီး ငယ်ငယ်ကလမ်းပျောက်ရင်း ပြန်တွေ့တော့ပလက်ဖောင်းပေါ်မှာငိုနေတဲ့ပုံရိပ်။သားကအခုအဲ့အရွယ်မှမဟုတ်တော့ဘဲဆိုတဲ့အသိစိတ်ကလဲတစ်ဖက်။
"မေမေသားကိုလာခေါ်နော်..."
သားကိုခေါ်ဖို့လှမ်းလိုက်တော့ခြေလှမ်းတွေကလှုပ်မရ။
သားမျက်ရည်တြွေမင်ရတိုင်း နှလုံးသည်းပွတ်အိမ်ကဆွဲဆုပ်သည့်နှယ်နာသည်။
ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့မှောင်မဲနေတာအပြင်ထူးနေတာမျိုးမရှိ။သားရဲ့အသံကတော့ပဲ့တင်ထပ်စွာ နားမှာကြားယောင်လျက်။ငိုနေတဲ့သားကရုတ်တရပ်ကြီး ထပြီးသူ့နားလာမလိုနဲ့ပြေးထွက်သွားတယ်။
နောက်ကနေလိုက်ဖို့လုပ်ပေမဲ့ ခြေထောက်တွေကမှလှုပ်လို့မရပဲနဲ့။
"မေမေသားကိုလာခေါ်နော်"
"သား!"
"သား! ဘတ်ခွန်းနီး"
"မိန်းမ!"
ဘတ်ခွန်းနီးမေမေကဇောချွေးတြွေပန်ပြီးမျက်လုံးထောင့်ကလဲမျက်ရည်တွေစီးကျနေ၏။အိပ်မက်ဆိုးမက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့။
"မိန်းမ!"
"ဟင်! သား သားကိုရှာရမယ်လေ သားနောက်ကိုလိုက်မှပေါ့ သား"
"မိန်းမ! သတိထားအုန်း အိပ်မက်ဆိုးမက်နေတာပါ ပြီးတော့သားကအခုဩဇီမှာလေ"
"ဖုန်း ! သားဆီဖုန်းဆက်ရမယ်"
"သားကစာမေးပွဲနဲ့လေ သူ့ဘက်ကစဆက်ပါလိမ့်မယ် ဘယ်တုန်းကဖုန်းမဆက်ပဲနေဖူးတဲ့ကလေးမို့လို့လဲ"
"သား ဖုန်းမဆက်တာ သုံးပတ်နီးပါးရှိပြီရှင့် အရင်ဆိုနေ့တိုင်းဆက်နေကြလေ ကျွန်မသားလေးက"
"မဟုတ်ဘူးလေ အခုဟာကစာမေးပွဲကာလမလို့ပါကွာ ကဲ ရေသောက်လိုက်အုန်း ကိုယ်ရေယူပေးမယ်"
ကိုယ်တိုင်ကလဲဘတ်ခွန်းနီးမေမေကိုစိတ်အေးအောင်သာပြောလိုက်ရတာ သားနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဒီရက်ပိုင်းအိပ်မက်တွေမကောင်းတာကြာပြီ။မနက်မှ SNS ပို့ကြည့်အုန်းမှပါ။
YOU ARE READING
ချစ်လှစွာသော အမျိုးသားလေး
Romance[Unicode]ငါ့အမြင်အာရုံတွေ ချို့ယွင်းသွားခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် လွဲမှားမှုမရှိပဲတန်းတန်းမတ်မတ် ရောက်အောင်လာနိုင်မဲ့နေရာက သေချာပေါက် မောင့်ရင်ခွင်ပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်.... [Zawgyi]ငါ့အျမင္အာရံုေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ လြဲမွားမႈမရိွပဲတန္းတန္းမတ္မတ္ ေရာ...
