KALBİM SENDE KALDI | TEXTİNG ✔️

yirmi sekiz

EFSUN KOCATAŞ

Gözlerimi açtığımda kendimi hastane odasında buldum. Başımda Çetin ve Rana vardı.

"Cennete mi düştüm lan ben?" dedim, çünkü Çetin karşımdaydı.

"Sen bakma ona doktor kendi haline bırakın. Düzelir, dedi." Rana'nın sesini duyduğumda tüm olanları bir bir hatırladım.
Çetin kollarını göğsünün altında birleştirmiş, ciddi bir ifade ile duruyordu.

"Kendine geldiğine göre dökülebilirsin." dedi, elimle kendime yelpaze yaptım.

"Ay bayılacak gibiyim şuan." dedim, Çetin baş ucuma geldi ve yüzüme doğru eğildi.

"Bayılmazsın korkma." dedi, sessiz bir şekilde yutkundum.

"Ya bayılırsam?" dedim, Çetin hemen cevap verdi.

"Nasrettin hoca değiliz, ya tutarsa mantığından ilerleme." dedi, gülmemek için zor durdum.

"Bak sen ilerleme dedinya," dedim  derin bir nefes aldım cümleme devam ettim. "Benim ondan ilerleyesim geldi, inat işte." dedim,  Çetin ile bu kadar yakın olmak değişik hissettiriyordu.

"Efsun, iyi misin?" Rana'nın sesini duyduğumda ona baktım.

"Çokmu merak ettin?" dedim, ona hâlâ sinirliydim.

"Özür dilerim." dedi, başını öne eğdi. Ona da kıyamıyordum.

"Tamam lan hemen o kafanı eğme." dedim, Çetin bizi izlerken Rana bir anda üzerime çöküp sarıldı.

"Seni alıp içime sokarım kanki." dedi, Çetin gülmemek için zor duruyor gibiydi.

"Rezil olduk, valla rezil olduk yaa." dedim, Rana geriye çekildi.

"Biz sevinince böyle sevgi gösterişleri yaparız en- ay Çetin." Rana'nın bacağını dürttüm.

"Ah! Ne yapıyorsun kızım ya. Bacağımın içine ettin. Sakat mı kalayım ben? Sonra topallaya topallaya yürürüm." dedi, konuştukça batıyordu ama haberi yoktu.

"Ya gidiyorum ben umursamıyorsunuz siz beni." dedi, tam kapının önündeyken döndü ve bize baktı.

"Oğlum insan bir gitme der. Nasıl insanlarsınız siz?" dedi, Rana tam kapıya döneceği sırada bir anda kapı açıldı. 

İçeriye Efe girdi.

Girmeden, kapı Rana'nın alnına çarpmıştı.

"YA ÖKÜZ MÜSÜN ACABA SEN?" Rana'nın sinirli sesi hastane odasını inletirken, Efe şaşkınca bakakaldı.

"Efeyim bende, öküz kim bilmiyorum." dedi, Rana başını kaldırıp Efe ye baktı.

"Sen harbi malsın." Hiç utanmadan çekinmeden demişti.

"Ya ilk defa bir wattpad kitabı sahnesi yaşadım. Onuda bok ettin." dedi, Efe hâline şaşırmış gözüküyordu.

"Ben naptım ya?" dedi, Rana sinirle konuşmaya devam ettim.

"Elinin körünü yaptın. Çekil gözüm görmesin seni!" dedi, Efe ellerini beline koydu.

"Çekilmiyorum hadi bakim napabilirsin?" dedi, Rana sırıtmaya başladı.

"Ay vallahi watty erkeğimi buldum. Şey desene sen benimsin!" dedi ve kahkaha attı. Efe duruma şaşkınca bakmakla yetiniyordu. Haklı çocuk wattpad ne demek onu bile bilmiyor belliki.

"Sen manyak mısın?" dedi, Efe. Rana Efe'nin koluna girdi ve odadan çıkardı. Kapıyıda kapattıktan sonra bakışlarımı Çetin'e çevirdim.

"Birazcık manyaktırda." dedim, Çetin kapıda ki bakışlarını bana çevirdi.

"Birazcık mı sencede?" dedi, hafifçe kıkırdadım.

"Tamam fazlaca." dedim, Çetin tekli koltuğa oturdu ve çenesini sıvazlamaya başladı.

"Efil." dedi, gözlerimi devirdim.

"Efsun ya Efsun anla şunu!" Çetin'in dudaklarının yanı kıvrıldı.

"Gülme gülünecek bir şey yok!" dedim, Çetin inatmış gibi daha fazla güldü.

"Ya bak başlatma" dedim, yataktan doğrulmaya çalıştım.

"Sende başlasan diyorum." dedi, benim cümlemi bana söylüyordu.

"Başlarız."

"Bekleriz."