Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sürme çikolatanın dibinide sıyırdıktan sonra nihayetinde ağlamam da kesilmişti.
"Islak terliğe, çorabıyla basasıca!" Sinirimi her şeyden çıkarabilirdim.
Eve geldiğimde ilk işim tıslayan kedi adlı hesabı kapatmak oldu. Bütün sosyal medya hesaplarımı kapayıp sessizliğe bürünmek istiyorum. Bu tabii ki mümkün olmadı. Odamın kapısı açıldı. İçeriye giren Rana'ydı. Girdiği an yüzünü buruşturdu.
"Of bu nasil bir kokudur? İnsan leşi gibi." dedi, perdenin yanına gidip perdeleri açtı, sonrada pencereyi açtı.
"Ya çık şuradan!" dedim, Rana elimdeki çikolata kutusunu alıp bir köşeye koydu. Yatağın yorganınıda alıp en köşeye katladı.
"Öyle kendini salmak yok! Okula gelmemek nedir ya? Tatilin öğlene kadar tatlım. Öğleden sonra okula gideceksin." dedi, sonrasında beni ayağa kaldırdı.
"Yatarsan seni döverim!" dedi, beni bırakıp gardırobumu açtı. Sonrasında bana döndü ve kıyafetleri bıraktı.
"Bunları giyin ve çık bekliyorum!" dedi, tam çıkacağı esnada bileğinden tuttum.
"Rana gitmek istemiyorum." dedim, Rana elini yanağıma koydu.
"Senin öylece salak salak depresyona girmeni izleyecek değilim. Giyin ve gel." dedi, ve odadan çıktı.
Çıkardığı kıyafetlere baktım. Üzerimdeki pijamaları isteksiz bir şekilde çıkardım ve lila, siyah renginde ki oduncu gömleğini giydim.
Onun içinede siyah boğazlı kazak giydim. Ve altımada siyah kot pantolonumu giydim. Saçlarımı gelişi güzel at kuyruğu yapıp, çantamı aldım. Sonrasında odadan çıktım. Rana bana şöyle bir baktı beğenmiş gibiydi.
"Vay yavrum vay." Konuşmaya mecalim olmadığı için cevap vermedim. Annem pirinci ayıklarken bana kısa bir bakış attı.
"Sultanım okuldan sonra kızını bekleme, bize kaçıracağım." dedi, annem bize doğru baktı.
"Efsun ne isterse o." dedi, annemin yanına gidip yanağına kısa bir öpücük bıraktım.
"Yarın okulun çıkışında gelirim." dedim, evden uzaklaşmak belkide iyi gelebilirdi. Rana ile birlikte evden çıktık.
"Okula gitmeyip direkt size gitsek?" dedim, Rana bana öyle bir bakış attı ki korktum. Sessizce okula gittik.
Okula girdiğimizde beni Serkan karşıladı, aynı yaştaydık. Çok yakın sayılmazdık ama komik insandır.
"Rana sen geç geliyorum ben." dedim, Serkan dibime kadar yaklaştı. Eli ensesindeyken konuşmaya başladı.
"N'aber Efsun?" dedi, azcıkta olsa tebessüm etmeye çalıştım.
"İyidir senden?" dedim, Serkan da tebessüm etti.
"Benden de iyidir. Öğleden önce okulda olmayınca merak ettim seni her zaman gelirsinya okula." dedi, benim cevap vereceğim esnada yanımızdan geçen Çetin'i gördüm. Bakışlarımı ona çevirdim. Kalbim ona karşı kırık olduğu için geri Serkan'a döndüm.
"Annem ile ufak bir işimiz vardı da. Beni boş ver de seni konuşalım." dedim, ve elimi koluna koydum.
"B-beni mi?" dedi, bu haline içimden gülmek gelmişti.
Çok ağladığım için vücudum şimdide mutluluk hormonu salgılıyordu.
"E-evet seni." dedim, Serkan da gülerken bakışlarım Çetin'e kaydı. Sağ elini yumruk yapmıştı ve ikimize bakıyordu.
'İlgisiz bıraktığın kızı başkasıyla görünce kudurmayacaksın aslan parçası'
