Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben işte şimdi tam anlamıyla bitmiştim.
"SEN NE ARIYORSUN BURADA? BU ADAM KİM EFSUN!" Annem şaşkınlıktan ve kızgınlıktan o kadar bağırıyordu ki. Çağan da aynı annem gibi şaşkındı. Eski halinden eser yoktu. Saç stilini değiştirip, tarzını değiştirmiş. Birazda kilo vermiş. Şimdiki hali daha iyiydi.
"Anne hiçbir şey göründüğü gibi değil." dedim, Annem kolumdan sıkıca tuttu. Sıktı. Bu canımı acıttı, yüzümü buruşturdum.
"Hanım efendi, o kolu bırakın. Konuşalım." dedi, Çetin. Annem beni yanına doğru çekti. Kolumu cimcikliyordu.
"Sen kapa çeneni! Irz düşmanı, yaşından başından utan." dedi, Çetin şaşırmadı annemin üzerine doğru yürüdü.
"Elinizi çekin." dedi, işaret parmağıyla kolumu gösterirken.
"Senden büyük birinin üzerine yürümeye utanmıyor musun sen?" dedi, Çağan. Çetin ona bakmadan cevap verdi.
"Yalakalık yapmayı bırak." dedi, sonrasında annem ile konuşmaya devam etti.
"Ben Efsunla aynı yaştayım. Hatta aynı okuldayız." dedi, annem resmen burnundan soluyordu.
"Sus hiçbir şey duymak istemiyorum! Eğer kızımın bir metreden fazla yakınında görürsem, fena olur! Bilmiş ol." dedi, beni peşinden götürürken kolumun acısına katlanmaya çalıştım.
Annem çok yanlış anlamıştı. Nereden çıktı bunlar hem? Sabahın bu saatinde?
Annem koşar adımlarla beni peşinden götürmeye devam ederken, Çağan da geliyordu. Telefonumdan üst üste bildirim geliyordu ama yürümeye çalışmaktan başka bir şey yapamadım. Evimizin önüne geldiğimizde, annem kolumu bıraktı.
"Okul mokul yok sana! Cezalısın." dedi, tam ağzımı açacağım esnada annem işaret parmağını kaldırdı.
"Sakın Efsun! Yazıklar olsun sana." dedi, Çağan'a baktığımda bana göz kırptı. Bende gözlerimi devirdim. Küçükken de sevmezdim. Odama hızlıca gittim telefonumu çıkarıp bildirimlere baktım.
