Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4 gün sonra, tatil günü
Valizimizi çekerken otelin büyüklüğüne hayranlıkla baktım. Balo günü kazandığımız tatil hakkını şimdi değerleniyorduk. Bu tatil Çetin ve bana çok iyi geleceğine eminim. Odamıza çıkana kadar ikimizde konuşmamıştık. Odaya girip valizlerimizi kenara koyduk.
"Şimdi yerleştirelim sonraya kalmasın." Başımı onaylar anlamda salladım. Odaya kısa bir göz gezdirdim ve kıyafetlerimi çıkarıp dolaba yerleştirmeye başladım.
Çetin yarım atletime sanki 'orangutan yavrusunun donuymuş' gibi baktı.
"O ne?" dedi, ve tek eliyle tuttu havaya kaldırdı.
"Atletin devamı yok." deyince gülmemek için zor durdum.
"Bunda da mı hırkızlık yaptılar." Yalnız hırsızlık değil hırkızlık.
Şapşal şey.
"Kumaşından kesmişler." Yüzünü buruşturdu.
"Zaten hep böyle yaparlar. Az keseceğiz korkma, deyip hepsini keserler." dedi, sonrasında atleti kucağıma doğru attı. Ben gülmemi durduramadım ve kahkahayı bastım.
"Sen ne fesat insansın." dedi, ben daha da fazla güldüm. Çetin cümlelerine dikkat etmeden söylüyorsa bu benim problemim değil bence.
"Gülme kızım." deyince daha fazla gülme isteği geldi ve güldüm.
"Ben oradan bahsetmedim." dedi, ve ensesini kaşımaya başladı. Bu hâli daha da komiğime gitti ama utanmasın diyede gülmemi durdurdum.
"Tamam tamam hadi devam edelim." dedim, ve yarım atleti dolaba koyarken Çetine imâlı bir bakış attım.
"Çok mu kestiler az mı?" dedim, Çetin bir elini dolaba koydu ve benim dolap ile arasında kalmama neden oldu.
