Denizin dalgaları kayalıkları döverken uzun zamandır hissetmediğim, hissedemediğim bir duygu yeşerdi içimde.Huzur.Evet, içimde süregelen savaş bir süreliğine ateşkes imzalamıştı.Dudaklarımın kıvrılmasına izin verdim.Sadece bi an için kendimi rahat bırakabilirdim belki de.
Bugün en güzel bendim.
Bugün en mutlu bendim.
Bugün herkes beni seviyordu.
Bugün yalnız değildim.
Bugün bir ailem vardı.
Gözlerim doldu hafiften.Biraz önce mutluluktan kıvrılan dudaklarıma şimdi alaycı bir gülüş hakim olmuştu.Hadi ama Arsen, yapma bunu diye sesler yülseldi zihnimde.Sen her zaman yalnız ve kimsesizdin.Kandırma kendini.
Ah evet.Bunu bende biliyordum ama sadece bir an için kendimi bırakmak, rahatlamak istiyordum.Ama ne kadar istesemde, uzaklaşmaya çalışsamda gerçeklerden kaçış yoktu.
İç dünyam uzun zamandır arayıştaydı.Benliğimi, kim olduğumu çözmeye çalışırken ordan oraya savrulmuştum.
İlk defa geçmişimden bir ipucu yakalamıştım.Ama bu olay beni mutlu etmek yerine dehşete düşürüyordu.Çünkü o intikam için gelmişti.
Ben hatırlamadığım geçmişimde yaptığım bir hatadan dolayı yargılanıyordum.Cezalandırılıyordum.O karanlık bakışlı adam beni her geçen gün daha fazla dibe batırıyordu.Bitiyordum.Her geçen gün daha fazla tükeniyordum.
İşte şimdi geldiğim nokta kelimenin tam anlamıyla benim sonumdu.
Bunu biliyordum.
Ve bildiğim tek şey buydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK GEÇMİŞ
Teen FictionHafızasını kaybetmiş bir kız.O yapayalnız ve çaresiz. Ama buna inat Barlas'ı bulduğundan beri içinde umut tohumları biriktiren, hayata hep inançla bakan bir kız. Arsen... Kızın geçmişinden gelen bir adam. O adamın gözünü hırs ve nefret bürümüş. Arse...
