Leuker dan verwacht ft. Noël Dekkers

Hoofdstuk 36

"Hoelang is het rijden?" Vraagt Noël aan Myron.
"Een een uur een een kwartiertje ongeveer" hoor ik Myron zeggen.
Noel zakt een beetje onderuit in zijn stoel en ik ga met mijn hoofd op zijn schouder liggen. Hij geeft mij een van zijn oortjes en we luisteren samen naar zijn muziek. Omdat ik niet heb kunnen slapen vannacht ben ik erg moe en besluit ik om nu te slapen.
"Schatje" hoor ik Noël zachtjes fluisteren. Hij wrijft ondertussen over mijn schouder heen en ik wordt langzaam wakker.
"We zijn er" zegt Myron als ze de auto parkeert. Ik wrijf in mijn ogen en ga recht op zitten. Ik voel me nog steeds heel moe en heb hoofdpijn. Ik besluit het te negeren en we stappen uit de auto. Enzo en Noël tillen samen de koffers uit de auto ik pak de koffer van mij en Noël. Noël tilt onze tas en we lopen met zijn alle naar de ingang. We checken in en onze koffers worden meegenomen. De vlucht gaat om acht uur en het is nu pas zes uur dus we lopen met zijn alle naar wat winkeltjes. Noël en ik gaan een winkeltje in en kopen wat eten en drinken en Enzo en Myron komen terug met wat kleding.
We gaan zitten in de hal.
"Hallo" hoor ik eens van achter me.
Ik kijk om en Noël doet hetzelfde. Er staat een klein jongetje van ongeveer twaalf jaar.
"Hallo" zeg ik terug.
"Zou ik met jullie op de foto mogen?" Vraagt ze heel lief.
"Ja Tuurlijk mag dat!" Ik sta op en Noël ook.
Haar ouders bedanken me en als ze weg willen lopen draait het jongetje zich nog om. "Jullie zijn echt een leuk koppel, en jullie maken mij altijd super vrolijk" zegt hij een beetje verlegen.
"Ahw bedankt" zegt Noël meteen.
"Ik ben blij dat we je vrolijk kunnen maken maatje" zeg ik met een glimlach.
Net als ik wil gaan zitten hoor ik enzo tegen zijn camera praten.
"En zo gaat dat dus mensen" zegt hij lachend. Ik vindt het altijd leuk als er fans naar ons toe komen. We gaan weer zitten en ik pak mijn laptop uit mijn tas, ik zit nog in mijn examen jaar van 6vwo dus heb nog wel school werk te doen. Ik heb het meeste al geregeld voor dat we weg gingen dus ik hoef alleen nu nog wat te doen. Ik open mijn laptop en begin met het maken van de opdrachten. Noël legt zijn hoofd op mijn schouder en kijkt mee af en toe vraag ik wat aan hem. Noël is al geslaagd op de havo vorig jaar dus hij hoeft nu niks meer te doen. Ik heb nog steeds hoofdpijn dus besluit om voor nu even mijn laptop dicht te doen. Ik voel me helemaal niet zo lekker eigenlijk en Myron merkt het aan me.
"Gaat het Em?" Vraagt ze aan me ik kijk omhoog en weet niet wat ik moet antwoorden.
"Heb me wel eens beter gevoelt" zeg ik tegen haar.
"Is het hetzelfde als vroeger?" Vraagt ze aan me. Ik ben vroeger geboren met weinig lucht en had toen ook vaak hoofdpijn.
"Denk het wel" zeg ik.
"Neem wat in en dan kijken we daarna wel" zegt ze. Ik pak de tas van mij en Noël en haal daar mijn medicijnen uit. Ik zoek water maar realiseer me dat ik dat al op heb.
"Hier neem die van mij" zegt Noël en hij geeft mij zijn flesje.
"Dankje" zeg ik en ik neem mijn medicijnen in.
"Ik ga wel even flesjes vullen" zeg ik en ik sta op. Ik voel me een beetje duizelig maar loop door. Als ik bij de wc aan kom vul ik de flesjes en gooi ik wat water over mijn gezicht heen. Als ik terug loop geef ik iedereen zijn flesje en lopen we naar onze gate. Myron en enzo zitten naast elkaar en ik en Noël. We lopen het vliegtuig in en Myron en enzo zitten helemaal vooraan. We hadden verwacht dat wij erachter zouden zitten maar dat was niet zo. Noël en ik zitten helemaal achterin. Als we zitten voel ik mijn telefoon trillen.
Myron💕
Waar zitten jullie?

Wij zitten helemaal achterin.

Wat?
Dat is echt raar aangezien ik alle kaartjes tegelijk heb gekocht.

Ja vinden wij ook, maar ja we kunnen er nu niks meer aandoen.

Nee
Doe rustig aan en we zien jullie zo wel
App maar als je me nodig hebt ❤️

Doe ik
Tot straks❤️

De rest van de vlucht heb ik muziek geluisterd en geprobeerd te slapen maar het lukte me niet vanwege de hoofdpijn en de benauwdheid. Noël die heeft de hele vlucht geslapen op mijn schouder. Ik besluit foto's te editen en te reageren op dms en reacties op mijn social media. De laatste twee uur is Noël ook wakker.
"Hoe gaat het?" Vraagt hij aan me.
"Zelfde als daarnet, benauwd en hoofdpijn" zeg ik met een ongemakkelijk lachje.
"Zeg maar als ik iets voor je kan doen" zegt hij lief en hij geeft me een kus. Hij tilt mijn benen op zijn schoot en ik maak een foto. Ik zet hem op mijn story .

De foto

Als we landen worden we meteen gegroet met een golf aan warmte. Ik krijg het heel heet en trek mijn trui uit. Het lijkt niet te helpen en ik word duizelig. Ik wil koppig zijn en niks zeggen maar ik weet dat het dan slecht kan aflopen.
"Myron" zeg ik zachtjes. Ze draait zich om en kijkt me aan. Enzo en Noël stoppen ook meteen met lopen. Myron pakt mijn hand beet en voelt dat die heet is.
"Kunnen we ergens gaan zitten?" Vraagt ze aan de jongens. De jongens kijken rond en kunnen niks vinden.
"Wat nu?" Vraagt enzo aan Myron.
"Kan je zitten?" Vraagt ze aan me. Ik begin inmiddels moeite te krijgen om te ademen. Ik schud nee omdat ik weet dat ik dan neerval als ik het zelf doe.
"Oké, hou Noël beet" Noël pakt mijn middel en hij helpt me heel langzaam naar de grond. Ik laat mijn hoofd naar achteren vallen in zijn nek.
"Hebben we nog water?" Vraagt Myron aan de jongens.
"In onze tas" roept Noël die zich duidelijk zorgen maakt. Myron pakt het water en laat enzo eten halen in een winkeltje. Myron laat me drinken en ik begin rustiger te ademen. Ik zie allemaal sterretjes en probeer me te focussen op de ademhaling van Noël. Als ik het water op heb gedronken geeft Myron mij mijn medicijnen en die spuit ik snel in mijn arm wat lastig gaat omdat ik niet zoveel zie. Heel snel hierna gaan de sterren weg en voel ik me weer wat beter. Ik wil recht op gaan zitten maar Noël houd me tegen. Voordat hij wat kan zeggen komt enzo terug gerent. Ik eet het eten op waarvan ik niet weet wat heb is en voel mee eigenlijk weer helemaal beter.
"Gaat het weer?" Vraagt Myron aan me als we zijn opgestaan.
"Ja, ik voel me helemaal goed nu" zeg ik met een glimlach.
"Mooi zo" zegt ze en we verlaten het vliegveld
Ik had Noël al een keer verteld over dit dus hij weet wat er gebeurde. De rest van de auto tot luisteren we muziek en praten we over wat we willen doen