Oblivion Series 1: All Lies (COMPLETED)

CHAPTER 14

Chapter 14: He's beautiful

MIKAEL looks annoyed when I sat beside her. Salubong ang kilay niya.

"You're ruined my date, Del Labiba," he said in a flat tone.

I smirked when an idea popped up in my head. I glanced at the girl na ka-date ni Mikael. Okay, she's beautiful but Mikael is more beautiful. Kahit na lalaki pa siya.

"Hi, sorry for my bad behavior awhile ago. But I want to tell you something, Miss?" 

"Just call me, Krissha. May pagka-similarity ang name natin, Crimsa. I didn't--"

"No," putol ko sa sasabihin niya sana. Narinig ko ang pag-tsk ng katabi ko.

"That's just an act, Miss Krissha. Actually," I said at inakbayan ko si Mikael. I made sure na masasakal siya sa ginawa ko para hindi siya makagpasalita. He tried to push me but he can't.

Napatingin si Miss Krissha kay Mikael na masama na ngayon ang tingin sa akin. If can stare could kill, Mikael will gonna be a criminal, right here right now.

Ngumiti ako bago dinugtungan ang sasabihin ko. "She's my girlfriend, and she's not a boy. Wanna know her secret?" tanong ko pero hininaan ko ang boses ko sa last words ko. Para siya lang ang makakarinig no'n.

Lumapit tuloy ang mukha niya sa mesa at parang interesado sa sasabihin kong secret ni Mikael.

"What?" curious na tanong niya.

"Mikael is a girl and she need to hides her gender because of her family's own belief," I said.

"Oh! I know that..."

Mas lalo lang yata nagpumiglas si Mikael dahil sa sinabi ko. Wala na akong maisip na ibang ideya kung hindi iyon lang para pumayag na siya na isama ko siya sa bahay ng tita ko at magpanggap na babae saka girlfriend ko.

Well, blackmail 'yon. Pero alam kong hindi na siya tatanggi dahil napaka-big deal nga ng naisip ko. At alam kong magkakagulo ang Brilliantes clan. Kahit wala namang katotohanan.

I'm so sorry, Mikael. I just need your help. And I need to do this. Forgive me for the lies.

***

"Mikael! Wait up!" I called him, hindi niya ako pinansin dahil tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad.

I know, he's mad at me. Pagkatapos kong makipag-deal kay Miss Krissha ay pinakawalan ko na siya at nag-walk out naman siya kaagad.

"Mikael!" sigaw ko pa rin sa pangalan niya at hinabol. Mas binilisan ko ang paglalakad ko.

Naabutan ko siya sa parking lot. It's already 4:10 in the afternoon. Hindi naman marami ang customer sa resto. Kaya kahit sa parking lot ay walang masyadong kotse ang naka-parking.

"Mikael," humihingal na bigkas ko ulit sa pangalan niya at hinawakan ko siya sa braso niya para mapigilan ko siya sa pagsakay niya sa kotse niya.

"Mik--" nabitin sa ere sa ang sasabihin ko sana nang makita at mabasa ko ang emosyon na nakaguhit sa maamo niyang mukha. Particular na ang emosyon sa mga mata niya.

"Mikael..." 

Takot, pangamba at sakit. 'Yan ang mababasa sa mga mata niya. Wala naman akong nababasang emosyon na galit. 

Nararamdaman ko rin ang panginginig ng braso niya kaya hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya. Napakalamig nito.

May luhang tumulo ro'n at tila may kung ano naman ang sumasakal sa puso ko. Hindi ko gusto ang makita siyang ganito. Tila nasasaktan.

D-did I hurt him? N-nagawa ko nga ba siyang saktan?

"MIKAEL..." 

"A-alam mo ba ang sinasabi mo kanina? Nag-iisip ka pa ba?!" sigaw niya sa akin at nababasa ko na nga ang galit sa tono pa lang.