Oblivion Series 1: All Lies (COMPLETED)

CHAPTER 13

Chapter 13 : Frustration

"GET OFF," mariing sambit ko sa kanya and I removed his hand then I turn my back from him.

"Hey, wait up!" I heard him shouted.

"Engineer Mikael," tawag naman sa akin ng kasamahan kong engineer.

He's Engr. Francus David. Sumabay siya sa akin sa paglalakad at hinayaan ko na rin. Bahagyang lumayo ako sa kanya dahil nagdidikit ang balikat at braso naming dalawa. Hindi ko alam kung sinasadya ba niya 'yon o hindi.

"What do you think, Engr, matatapos ba ang project natin in a half of year?" tanong niya sa akin. 

Friendly siya kaya natural na feeling close talaga siya. Pero nasanay naman ako sa kanya. Siya lang din naman ang naglalakas loob na lapitan ako at kausapin. Ang iba naming kasama ay parang aloof at nahihiya sa akin pero madalas naman itong nakangiti sa akin, nga lang namumula ang pisngi at tainga ng mga ito. Hindi ko alam kung naiinitan lang ba sila.

"Depende 'yon," tipid kong wika sa kanya.

"May boyfriend ka na ba, Engr. Mikael?" biglang tanong niya sa akin at napahinto ako sa paglalakad.

"Huh?" nabiglang tanong ko naman. Bakit naman niya 'yon tinatanong sa akin?

"Si manager Myra, it seems she likes you. Well, lahat naman ng babaeng staff ng Amor restaurant ay crush ka. Kahit 'yong mga lalaki ay napapatingin sa 'yo, Engr. Mikael. So, I asked you kung may girlfriend ka na ba o...boyfriend?" Hindi 'ata nag-process sa brain ko ang lahat ng sinabi niya. Nakakabigla ang mga katanungan na 'yan.

"Boyfriend?" I asked him, "is that even possible na may boyfriend ka, kahit lalaki ka?" balik na tanong ko sa kanya. Tumaas ang sulok ng labi niya at sinuksok ang magkabilang kamay sa bulsa ng pants niya.

"Kung wala ka kako girlfriend, o baka boyfriend ay mayroon ka. Men can't resist your charm, Engr. Mikael. Hindi mo ba napa--" hindi niya natapos ang sasabihin niya nang may sumiksik sa gitna namin at bumigat ang kanang balikat ko. My heart skips a beat.

"Can I talk to Engr. Mikael for away, Engr. David? I have something to tell to my little brother," baritong saad ni kuya Michael.

Nabigla ako nang makita siya sa site namin. Ngayon ko lang ulit nakita ang kuya ko. Simula kasi nang pagtabuyan ako ng step mom ko ay talagang hindi na ako bumalik pa sa mansion.

Hindi rin naman sila nagpapakita pa sa akin dahil wala naman silang pakialam sa akin.

Masakit sa parte ko pero wala akong magagawa kung ayaw nila sa akin.

"Ah, yes, Engr. Michael," anito at yumuko pa sa kapatid ko. Humigpit ang pagkaka-akbay sa akin ng kuya ko at kasabay na hinila na ako palayo ro'n.

"Where did you taking me, kuya?" naguguluhang tanong ko nang sa kotse niya ako dadalhin.

"You'll come with me, Mikael. I just need your presence right now, and in return, I'll talk to mom na pauwiin ka sa mansion sa oras na gusto mo. Pasasalamatan mo ako after this, little brother. Saka isa pa, hindi ka dapat mawala sa Brilliantes clan, dahil nakasalalay pa rin ang mana mo sa pamilya natin. You knew our father's favorite son, it's you Mikael," may pangungutyang saad niya.

Favorite son, what he means is, paborito akong kinukutya ni dad. Lahat ng kabutihan na nagagawa ko ay binabalewala niya pero kapag nagkamali ako kahit isang beses lang ay mapapansin niya ako. Na kesyo sa aming magkakapatid ako ang mas walang kuwenta at b-bo.

Ganoon sa realidad, nagkamali ka lang ng isang beses ay kalilimutan na ang nagawa mong kabutihan sa mundo.

"BUT KUYA, I still have work to do. Hindi ba--"