Apat na linggo na nagmagsimula kaming mag practice. At sa apat na linggo na yun ganon parin ang routine ko, pagkagising sa umaga, pagpunta sa office ni Dwight, pangungulit sa kanya, pagbibigay ng snacks, at ganon parin ang sinasabi ko kila Dash at Dj. Nagtatanong narin sila kung san ako pumupunta, ganon parin ang sinasagot ko sa kanila pag nagtatanong sila.
Ngayon ay nandito kami sa gym dahil pinatawag kaming lahat na players. Nagsisimula palang ang aming unang klase namin ng ipinatawag kami.
Nandito din yung baby ko yiee
"Okay. Pinatawag naming kayo. Because we just want to remind that the interhigh will be started next week. For the last time all the palyers are required to attend the last practice tomorrow."sabi ng head coach.
"But it's saturday tomorrow."sabat ng isa sa mga player ng basketball.
"Yes, that will be our last practice."sabi naman ng coach.
Ilang minuto pa ang ang itinagal namin dun. At ngayon nandito ma kami ngayon sa loob ng classroom.
"Aish! wala man lang tayong pahinga!"reklamo naman ni Dash.
"Kaya nga sa linggo ay maghapon lang ako sa loob ng bahay at hindi lalabas, magpapahinga lang ako."pagod din na sabi ko.
"Aish! Gusto ko pa naman maggala sa linggo."inis na saad ni Dj.
"Me too. i want to bring manang to her pamily again. But I don't think i can do that because i need to take a rest."walang gananag sabi ko at isinubsob ang mukha sa lamesa.
"It's so hard to be a player huh?"sabat ulit ni Dj.
Nabanggit din nila samin na lalaban kami sa ibat-ibang school. At bilang opening ng Interhigh ay dito muna sa school namin at ang unang laro ay football, at sa susunod na araw ay sa Hellviore University para sa larong basketball. Sa Riverdale University naman ay gaganapin ang volleyball. At sa susunod naman ay sa Equinox University gaganapin ang larong badminton. At sa mga susunod ay ang ibat-ibang mga laro pa.
"Baby, please accept this."nagmamakaawa na sabi ko kay Dwight.
"Can you stop calling me that."inis na saad nito.
Nandito ako ngayon sa opisina nya at may dalang mga snacks na binili ko kanina.
"No."mataray na saad ko.
"Can you please just stop,"masungit na saad nito."I don't like you."mariin pero malamig na saad nya.
Naramdaman ko na unti unting tumulo ang luha ko.
Napangiti ako ng mapait."Thank you."saad ko at tumalikod na para umalis.
Pinunasan ko na ang luha ko at agad na nagpunta sa canteen. Tahimik lang akong naupo sa tabi nilang dalawa. Tulala lang ako habang kumakain, may mga sinasabi sila ngunit hindi ko maintindihan.
"Hey!"sigaw nilang dalawa.
"What?!"inis na tanong ko.
"What's wrong with you?"tanong ni Dash.
Masama ko naman syang tiningnan."NOYB!"inis na sabi ko sa kanya.
"What? Your so weird."sabi naman ni Dash.
"Stupid, NOYB meaning none of your business."tumatawang saad ni Dj.
"Whatever!"masungit na saad ni Dash.
Tumawa naman ng malakas si Dj. Habang ako ito nasasaktan dahil sa apat na salita pero milyong-milyon na karayom ang tumusok sa puso ko.
Nang matapos kumain ay bumalik na ulit kami sa room dahil mag sisimula na ulit ang aming klase.
