Het is weer zover

5 4 2
                                    

Je bent er niet meer
Het lijkt alsof de duisternis
Je heeft opgeslokt als een beer
Die zijn prooi in stukken scheurt
Wat is er toch met jou gebeurd?
Dat je zo donker maar licht bent
Stralend maar ook angsten kent
Die je het liefst uit de weg gaat
Die als een drempel voor je droom staat
De duisternis fluistert je zoet toe
Je bent niet alleen maar moe
Je bent te ver heen je kunt niet terug
Hij houdt overduidelijk voet bij stuk
Terwijl jij in zijn armen gezeten bent
En je met al je kracht verzet
Maar de tranen stromen hoe dan ook
Het komt door het vuur dat stookt door zijn pook
Je verbrandt door de hitte van de vlammen
Er is geen mogelijkheid om in te dammen
Het opjagende en flitsende gevoel
Dat je brengt in een status waarin je
Jezelf al zo lang niet meer herkent
En nu is de tijd toch weer daar
En het is helaas niet in een keer klaar
Uren erna voel je het nog in je lichaam
Het vindt maar geen baan
Naar buiten
Buiten de zon en de sterren
Die in de duisternis stralen
En daarna naar de aarde dalen
Met een hoge snelheid
Het wordt maar eens tijd
Dat de sterren en de maan gedag zeggen
En de zon jou groet
Om de duisternis te vergeten
En de grote beer een groet te doen

Diep vanbinnenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu