Encanto - The Magic World

Bölüm-3/Mektuplar

~Günümüz_Mirabel'in gözünden ~

    Herkesin uyumasını fırsat bildim ve tavan arasına çıktım amacım birşeyler bulmaktı. 2 saat aradım ama hiç bir şey bulamadım. Pes etmiştim ve geri dönmeye karar verdim. Ancak bu kadar çabuk pes ettiğim için kendime kızdım ve bir anlık sinirle yere sert bir adım attım. Tahta bir anda havaya kalktı ve kafama çarptı.

    Kendime gelmem zaman aldı annemin leziz yemeklerine ihtiyacım vardı ancak yüzüme çarpan tahtanın altında bir kutu buldum. Ve içinde bir mektup;

                                ~
    Hayatımın aşkı ile çok mutluydum ancak düşünmek bile istemediğim olay sonrası onu kaybettim... Ama sonra bir mucize oldu ve çocuklarıma hediye verildi.
    Bu mucizeyi doğru ve EN İYİ şekilde kullanmak sorumluluğumdu artık.
    Pedro(eşi) hayatımın aşkının, kız kuzeni bu mucizeyi kıskanmıştı. Bana kötü davranıyordu. Biz kasbaya yardım etmeye çalışırken o ise kasabanın sahibi olmak istiyordu.
    Marly'nin bir oğlu vardı.
    Zaman geçti ve bir kızı oldu. Kızı doğduğunda buradan gitti. O sıralar Bruno ile uğraşıyordum. Onu çok seviyordum ama onun geleceği görmesi ve iyi şeyşelerden çok kötü şeyleri görmesi işimi zorlaştırıyordu.
    Yaklaşık 18 yıl sonra düzenimiz oturmuşken Marly geri döndü. Mutlu değildim çocuklarımı mükemmel olmaya zorluyorum ama bunu yapmak zorundaydım. Bu satırları yazıyorum ne kadar zor dönemlerden geçtiğimi kendime hatırlartmak için!
                           ~

    Vay canına! Gerçekten ağzım açık kalmıştı. Mektup neredeyse 45 yıl öncesine dayanıyordu.

    Kutuda bir kaç foğtaraf buldum. Noble ailesi ile toplu bir foğtaraf, bizim foğtaraflarımız, Kamila, tören bi dk! Kamila'nın foğtarafları!

    Bruno ile olan foğtaraflarının yanı sıra bizlerlede bir çok foğtarafı vardı. Onu çok hatırlamıyordum. Ondan iki yaş küçüktüm (kitapta Mirabel 13 yaşında). Ama foğtaraflar yetmezdi. Daha çok bilgi için tüm kuzenlerime ve kız kardeşlerime sorular sormaya karar verdim.

    Kutuyu son kez elime aldım. Alt kısmında bir kadın ve Bruno'nun bir fotoğrafı bulunuyordu. Bruno'nun yüzü hafif görünüyordu ancak kızın yüzü belli değildi. Foğtarafın arkasını çevirdim ve bir yazı buldum;

    Sevgilim, özür dilerim bunu ben istemedim. Bu hayata dayanamıyorum. Benim için Kamila'ya göz kulak olmanı istiyorum, biliyorum bu zor ancak ben yapamam, istersen bunu yapma seni anlarım ama onu büyütmeni istiyorum. Biri yetiştirecekse bu sen olmalısın. Bu sana son yazışım hoşçakal sevgilim... Sonsuza kadar...

    Ne diyeceğim konusunda hiçbir fikrim yoktu. Donup kalmıştım. Kamila Bruno'nun çocuğuydu! Ve onun bir zamanlar sevgilisi vardı ama ne olmuştu? Niye birlikte değiller? Niye gitti? Niye Kamila bizimle yaşamıyor? Aklımdaki soruları kenara bıraktım. Hiç açılmamış gibi herşeyi yerine koydum ve sessiz adımlarla odama gittim.

    Uyuyamıyordum! Sabah bunu sorucaktım. Herkese...

*Şuan nasıl gidiyor bilmiyorum ama hikayenin başındayız ve hikayeyi şuan oturtmaya çalılıyorum umarım güzek gidiyordur. Bir daha ki bölüme Kamila ile ilgili herşeyi öğreniceksiniz. Görüşürüz...