Encanto - The Magic World

Bölüm-36/Hava kararırken

~Günümüz-Camilo'nun Gözünden~

Günlerce Kamila'nın dediklerini düşündüm. Uyumadım...

Onunda benden hoşlanması ama ikimizin de asla beraber olamayacağı gerçeği canımı acıtıyordu.

Bu yetmezmiş gibi hala bir umudum vardı. Bugün yıkılan bir umudum.

O benden hoşlanmıyordu...

Dolores=Gömleğini yanlış iliklemişsin.

Camilo=FARKINDAYIM!

Dolores=Tamam bağırma. Niye bu kadar sinirlisin.

Demek ki minik atarımı duyup gelmiş Dolores. Kamila neden kağıda yazdığını şimdi anladım.

Camilo=Sinirli değilim(!)

Dolores=Ben de ablan değilim.

Camilo=O zaman beni rahat bırak.

Dolores=Off Camilo ne bu ergen tavırlar.

Ona söylemeliyim diye düşündüm... Sonra vaz geçtim.

Camilo=Hala kendimi bulamadım.

Dolores=Bence kendini bulma konusunda çok ilerledin. Gerekmedikçe dönüşmüyorsun. Sanırım Kamila'nın buna büyük etkisş oldu.

Camilo=Bilmiyorum. İkimiz de benim için söylediğiniz şarkı çok anlamlı ve güzeldi.

Dolores=Şarkı seninle ilgiliydi. Şarkı değil asıl sen anlamlısın.

Odamın diğer tarındaydık. Ben ve Dolores başka kimse gelmemiştir buraya. Kocaman bir sahne. Kafamı dağıtmak için...

Dolores yanımda oturup bana teselli veriyordu. Dedikleri çok güzeldi. Ona sarıldım. Sonra yine oturdum.

Camilo=Kamila'nın sesi hala çok güzel değil mi?

Dolores=Ailemizde kötü sesli birini ben tanımıyorum.

Sıcak gülümsemesi tüm içimi sardı.

Dolores=Hadi yeter bu kadar. Kalk hazırlan daha benim de hazırlanmam lazım. Kuzenimzin yanında olmalıyız.

Kuzen kelimesini bastırdı. Kesinlikle birşeyler biliyordu. Ayağa kalktım ve hazırlanmaya başladım.

Hazırlıklar için yardım etmem lazımdı. Önce aşağıdan bir fincan kahve aldım ve Kamila'nın odasına çıktım.

Kapısını çaldım içeride bir sürü gülüşmeler vardı.

Kamila beni gördüğüne şaşırdı. Ben ise ona gülümsedim. Onun mutlu olması çok önemliydi benim için. Hem bugün onun özel günü.

Camilo=Ben, ben kahve getirmiştim...

Kahveyi yatağın yanındaki komidine bıraktıktan sonra yazdığım notu Kamila'ya uzatmaya hazırlandım ama o sırada Mirabel beni sırtımdan iterek odadan çıkardı.

Mirabel=Erkekler giremez.

Antonio=Merhaba Mirabel.

Mirabel=Selam Antonio.

Camilo=O giriyor ama!

Mirabel=Defol!

Kapı suratıma kapandıktan sonra Kamila'nın "Bunu yapmana gerek yoktu" dediğini duydum o kadar.

Kendimi affettirmem lazımdı. Çok bencilce düşündüm.

Yarın akşama harika birşey hazırlayacağım!

Abuella=Camilo!

Camilo=Geldim...

Hazırlıklar devam ediyor ve saatler ilerliyordu. Odasında kimse yoktu ama Kamila'nın sesini duydum. Sakinleşmeye çalışıyordu. Odasına gidersem beni yeniden atıcaklarıdı.

Yaptığım notu bir uçak şeklini verdim. Camına fırlattım,olmadı. Yine attım yine başarısız oldum.

Nefes alıp tüm gücümle bir kez daha denedim. Yine başarısız oldum. Ne olurdu sanki çizgi film karekterlerinin şansı biraz bende olsaydı. Millet için prenses yaratıyorlar özel biz gidip prenses olarak kuzenimizi seçiyoruz!

Yanımdaki ağaca tırmanmaya başladım. Kimse beni görmeden bunu Kamila'ya vermeliydim. Casita'nın yardımıyla notu atmayı başardım.

Kamila notu alıp dışarı baktı. Beni görmesin diye yere düşücekken yine Casita bana yardım etti.

Kamila notu okurken yerden kalkıp ne kadar mükemmel biri olduğumu düşündüm. Casita ise omzuma bir tane vurdu.

Küçük çığlığım duyulmasın diye koşarak uzaklaştım.

Hava kararmaya başlıyordu az bir vakit kalmıştı ve Kamila hala odasındaydı. Ben gelenleri karşılıyordum bu yüzden yanına gidemiyordum.

*Burada bırakıyorum. Yine uzun bir bölüm olmadı ama olsun. Önümüzde daha bölüm var. Duygular yavaş yavaş otursada ana fikir daha oturmadı. Daha eğlenceli bölümler çok yakında. Görüşürüz...