Encanto - The Magic World

Bölüm-6/İtiraf

~Günümüz_Dolores'in gözünden~

Akşam olmuştu ve hala aşağıda konuşuluyordu. Bir sürelik sesizlik sonrası ara ara konuşuluyordu.

Odada ise ben hariç herkes uyumuştu.

Antonio'nun saçlarını okşarken aşağıda yükselen konuşmaları dinliyordum;

Alma=Bu da ne demek Bruno?! Bir açıklama bekliyorum!

Bruno=Aslında...

Alma=SUS KONUŞMAYA UTAN!

Julieta=Bruno sana inanamıyorum!

Alma=Böyle bir durum madem oldu sorumluluğu üstlenmek zorundasın!

Pepa=Normal mi bu anne?! Böyle bir durum olabilir mi?! Heh?!

Alma=Tabi bu durum kabul edilemez! Ama herkesden kaçtığın vakit o kızı bizden rahatlıkla aldılar!

Julieta=Onları durduramadık.

Alma=O kıza kim bilir ne yaptı, o manyak kadın! Senin kızına neler yapmışlardır biliyor musun?!

Camilo'nun ayağı kalkması ile odağım değişti. Kucağımda uyuyan Antonio'yu yavaşça yatağa bıraktım.

Camilo camın kenarına yaslandığı an onun omzuna dokundum ve yüzümü ona doğru götürdüm. Yüzündeki bitkinliği gördüm. Yorgundu ama uyuyamamıştı. Ayrıca ağlamıştı. Ona sırıttım.

Dolores=Hey, oyun oynadığın arkadaşın döndüğüne göre bizi satarsın. Haksız mıyım bukelemun?

Bu sözün üzerine ben güldüm. Camilo'nunda hüzünlü gözleri parladı, gülümsedi.

Camilo=Kamila bizim kuzenimiz mi?

Dolores=Sanırım evet. Neden bu bir sorun mu?

Camilo=Tabi değil onun kuzenimiz olması burada yaşayabileceği anlamına geliyor. Sadece merak ettim.

Ona sarıldım. Kafası karışmıştı.

Dolores=Yorgun görünüyorsun biraz uyumayı dener misin? Benim için.

Başı ile onayladı ve kendi odasına gidiceğini söyliyerek yanımızdan ayrıldı. Benim merakım, aşağıda sesler yükseliyordu.

Julieta=Anne hadi sakinleş Bruno'yu bi dinleyelim.

Abuela=Tamam sakinim, sakinnn. Anlat Bruno seni dinliyoruz!

Bruno=Tamam kabul ediyorum, Anny benim sevgilimdi.

Pepa=O evliydi ve senin ondan nasıl çocuğun oluyor!

~18 yıl önce_Bruno'nun gözünden~

Anny artık sevgilimdi. Her gün beraberdik. Şimdilik bunu saklamaya kara verdik. Ona her gün bir mektup yazar ve verirdim.

Bir akşam yine onun camına mektup bırakmaya gittiğim de bağırış seslerini duydum.

Sesler duyuyordum ancak konuşulanları anlamıyordum. Mektubu camdan içeri attım ve çatıdan aşağı atladım.

Eve döndüğümde kimseyle konuşmadan odama gittim.

Yere oturdum, derin bir nefes aldım ve odamda bulunan kumlar yükselmeye başladı. Kendi geleceğimi görmem lazımdı.

Anny'i bir odada gördüm. Gelinlik ile oturuyordu. Ama mutlu görünmüyordu. Ben odaya giriyorum ve onun kolyesini takmasına yardım ediyordum. Bana gülümsüyor, ben de ona gülümsüyordum. Yeşil tablet oluştu ve elimle onu tuttum. Biz evlenicek miydik?!

(tablet)
*Anny gelinlik ile oturup, Bruno'ya gülümsüyor. Bruno, dikkatli bir şekilde Anny'nin kolyesini takmasına yardımcı oluyordu.

Tablete mutlulukla baktım ve Anny'in yanına gitmek için evden çıktım.