Encanto - The Magic World

Bölüm-19/Gerçekler(part2)

~14 yıl önce_Bruno'nun gözünden~

Ağlama sesi duydum. Kapıyı açtım. Evin en iç bölümünde oturup ağlayan Kamila'yı gördüm.

Ona karşı olan tüm nefretimi bir rüzgar götürmüştü sanki. Onun gibi yere oturdum ve elimi başına doğru uzattım.

Bruno=Sorun ne Kamila?

Kamila=Kimse beni istemiyoy!

Bruno=Bu doğru değil.

Kamila=Hayıy, doyu. Mama gitti, abuela gitti ve şen şen... Bemi istemiyoysun...

Bruno=Kamila bu gerçekten doğru değil! Ben seni çok seviyorum. Hatta bir sır veriyim. Sen benim kızımsın.

Dediklerime ben bile şaşırıyordum. Kamila minik elleri ile göz yaşlarını sildi. Bana sarıldığı an ona karşı taşlaşmış kalbim bir anda taşlardan arındı. Ona karşı ter temiz bir kalbim vardı artık.

Bruno=Şimdi söyle bakalım, küçük kaçak, diğerleri nerede?

Kamila=Savmammaç oynadığık.

Bruno=Saklanbaç mı oynuyorsunuz?

Kamila=Ebebt.

Gülerek onu kucağıma aldım. Yanağında kalan son göz yaşını da sildim. Göğüsümde uyuyakaldı...

Kamila gün geçtikçe büyüyordu. Herkesle çok iyi anlaşıyordu. Aşırı mutlu ve uyumlu bir kızdı. Hayvanlarıda çok seviyordu, farelerimle, kedilerle ve köpeklerle vakit geçiriyordu. Ayrıca futbol izlemeyi de seviyordu. Anılarımız birikiyordu...

Onunla çok mutluyudum ama artık çok yorulmuştum. Sadece Kamila'dan değil herşeyden... Sadece yorulmuştum...

Kamila'nın süper güçleri vardı. Bu durum bizi çok zorluyordu. Onları kontrol edemiyordu. Biz ise kasabada  onun bu güçlere doğuştan sahip olması nasıl karşılanır bilmediğimiz için onun güçlerini saklıyorduk.

Ama gün geçtikçe bu iş zorlaşıyordu. İki yaşınada, yağmurlu bir günde büyükannesinde kaldı. Yağmurdan her daim korkardı. Sakinleştirilmezse güçleri ortaya çıkacaktı.

Beklediğimiz gibi oldu. Ertesi gün Noble Ailesi ile kahvaltı yaptık. Ve büyükannesi buradan gideceklerini, Kamila'yı alacaklarını söylediler. Karşı çıksakta onu alıp gittiler.

Kamila 4 yaşına geldiğinde ise buraya geri döndüler. Kamila geldiği an ona sıkı sıkı sarılmıştım. Onu bir saniye bırakmıyordum.

Sonra rüyamda bir kız gördüm. Gözlüklü olan bu kız evimizi yıkıyordu. Nefes nefese uyandım. Hızla geleceğe baktım. Bu kişi Mirabel'di! O iki yaşındaki küçük kız...

Ne yapacağımı bilemedim. Çok düşündüm ve kaçmaya karar verdim. Daha doğrusu saklanmaya. Mirabel'i korumak zorundaydım. Benim yüzümden bir sürü kötü şey olucaktı!

O akşam çocuk odasına girdim. Kamila'nın başını öpünce uyandı.

Kamila=Padre?

Bu sözcük boğazımda düğüm etkisi yaratırken gözlerimden yaşlar akıyordu. Ona sarıldım ve yine öptüm.

Bruno=Seni çok seviyorum Kamila. Hep sevdiceğim. Bunu unutma, Mi hija(kızım)

Uyku sersemi olan Kamila gülümsedi ve başını sallayarak yatağa yattı.

Çerçevenin altında olan devasa boşluktan attım kendimi. Eskiden Alma bana kızmasın diye, saklanmaya, gelirdim buraya.

Bir gün sonra duvardan Kamila'nın ağlama sesini dinliyordum. Ben de duvarların ardında ağlıyordum.

Bruno=Özür dilerim...

Akşam olduğunda yemek için mutfağa yol aldım. Odamın önünden geçerken Kamila'nın odamın önünde ağlarken uyuya kaldığını gördüm.

İçim kan ağlıyordu ama hem Mirabel hem de ailemiz için duvarların arkasında saklanmaya mahkumdum.

~Günümüz_Mirabel'in gözünden~

Alma=Kamila'nın bir kapısı vardı!

Pepa=Ama nasıl?

Alma=Ben de bilmiyorum. Ama o bizim ailemizden değildi. Onun kapısı olmasına izin veremezdim!

Julieta=Peki ne oldu?

Alma=Camilo'nun töreninden önce o kapıyı kimse görmeden bir şekilde kaldırdım... Bunu anlatamayacağım.

Kaseti oynatmaya başladı. Görüntüde Camilo ve Kamila vardı. Uzaktan gizlice çekilen kamerayı görmediklerini eminim. Camilo ağlıyor ve Kamila ona sarılıyordu.

Daha sonra Camilo'nun Pepa ve Felix'i çağırmasıyla kamera Dolores'e veriliyor. O ise evin girişine bırakıyor.

Kamera çekime devam ederken abuela kadraja giriyor. Hızla Bruno'nun odasının oraya gidiyor. Çok görünmesede orada parlayan bir kapının olduğu belliydi.

Alma kaseti kapattı.

Mirabel=Orada bir kapı mı vardı?

Pepa=Bunu hiç fark etmemiştim.

Alma=Çünkü Camilo'nun töreni gününde çıktı bu kapı.

Julieta=Bize neden söylemedin?

Alma=Bu kapı Kamila'ya ait. Ama o ailemizden değildi. Onun güç alması Noble Ailesinin işine gelirdi. Bu yüzden o kapıyı gizledim. Size birşey dersem Dolores duyardı.

Pepa=Ama Kamila'nın güçleri doğuştan.

Alma=Evet ama güçleri belirsiz ve kontrol edilemez. Bu kapı onun gücünü bulmasına yardımcı olucaktı.

Camilo=Törende ne oldu?

Alma=O kapıyı Casita sayesinde saklamıştım. Ama törende seninle beraber yürümesi o kapıyı aktif hale getiriyordu. Büyükannesine onu götürmesini söyledim ve gittiler...

Pepa=Yani o yüzden Mirabel'in...

Pepa'nın endişeli yüzü ile abuelanın artan endişeli yüzü karşı karşıya geldi.

Mirabel=Ben ne?

Bruno=Bu yüzden süper gücün yok...

Pepa=Bruno!

Bruno=Kötü haber verme konusunda en iyi benim.

Mirabel=Ama nasıl?

Bruno=Alma'ya bir mucize verildi. Kamila'nın süper güçleri de ona verilen bir mucize. Mum onu seçti ama Alma onun gücünü aldı, süper güce izin vermedi. Sonuç olarak mumda ondan birşey aldı ve sana bir süper güç vermedi.

Kamila=Herşeyi yine mahvettim!

Kamila ağlamaya başladığı an ayağa kalktı.

Kamila=Ben eve gidiyorum, özür dilerim.

Camilo=Kamila, bekle.

Bruno=Camilo biraz yalnız kalsın.

Camilo çaresizce oturdu.

Pepa=Peki şimdi ne olucak?

Alma=Camilo'nun tören gününü bekleyeceğiz o gün Kamila'nın kapısı aktif olucak. Onun gücü verilince belki Mirabel'in gücünde verilir...

Bu duruma sevinmem lazımdı ama aklım Kamila'ya kalmıştı. Akşam onun yanına gitmeye karar verdim.

* Burada bitiriyorum. Youtube de biraz bakındım ve hikayeye çok uyan bir video buldum. Onu izlemenizi tavsiye ederim. Çok hoş bir video ve dediğim gibi hikaye ile uyumlu. Orada olan küçük kızı Kamila olarak düşünün, Mirabel olarak değil. Görüşüz...