Encanto - The Magic World

Bölüm-8/Akşam

~Günümüz_Dolores'in gözünden~

Yemek sonrası Bruno odasına kapandı. İsabela ve Luisa uyumaya gitti.

Pepa=Dolores, Antonio'yu yatırır mısım?

Dolores=Tabi.

Camilo=Ben de geliyorum.

Mirabel=Beni unutmayın.

Dolores=Tamam hadi çıkalım.

Camilo, Antonio'yu omzuna aldı. Mirabel'in odasına girdik.

Antonio=Yanında yatmama izin verdiğin için teşekkür ederim Mirabel.

Mirabel=Sorun değil, hadi yatağa.

Antonio yatağa yattı, Camilo ve Mirabel yerdeki minderde yerlerini alırken ben de Antonio'nun baş ucuna oturdum.

Antonio=Hermana(abla)

Dolores=Efendim tatlım?

Antonio=Tio Bruno ve o kız gerçekten canavar mı?

Camilo=NE DİYORSUN ANTONİO?! SAÇMALAMA!

Antonio, Camilo'nun tepkisine şaşırmıştı ve benim kolumu sıkıca tuttu. Camilo ise ayağa kalktı.

Dolores=Camilo! Antonio'ya bağırma! Canım onlar canavar değil. İkisi de harika insanlar.

Antonio=Biliyorumdum! Kasabada kediler bana onları besleyen ve seven biri olduğunu söylediler.

Dolores=Gördün mü? Onlar çok iyiler. Korkulacak birşey yok. Abinden de korkmana gerek yok.

Camilo=Özür dilerim hermano(kardeşim), gerçekten sinirliydim seni korkutmak istemedim.

Antonio=O kızın ismi ne?

Mirabel=Kamila.

Antonio=Vayy aynı Camilo ismi gibi.

Dolores=Hadi bu kadar konuşma yeter. Uyu bakalım, küçük kıvırcık salatam.

Antonio uyuduğunda ben de yere oturdum.

Mirabel=Birşey duyuyor musun Dolores?

Dolores=Hımm...

Yağmur sesinin ardında bir ağlama sesi duydum.

Dolores=Sanırım yağmur başladı ve ağlama sesi...?

Camilo=Ne?!

Mirabel=Duyduğun herşeyi anlat Dolores.

Dolores=Şey;

"
-Başıma daha ne dertler açıcaksın?! O bir hafta orada kalıcaksın! Ama kuralları unutmuyorsun! Saçma kıyafetlerinden giymiyeceksin ve asla, ASLA o ne olduğu belli olmayan çocukla konuşmayacaksın! Onunla yalnız kalmayacaksın!

-Sen nasıl istersen abuela...

-Sana öğretemediğim çok şey var! Kasabada dolaşan bir dedikodu var. O ne olduğu belirsiz çocuğun elini tuttun mu?

-onun adı camilo(fısıltı)

-Ne dediği duyamıyorum?!

-Onun adı Camilo!

-Utanmıyorsun değil mi? Şimdi dışarı çıkıyorsun!

-Ama abuela yağmur...

-Bunu önceden düşünecektin! Saat 12 de içeri girebilirsin. Ben yatıyorum!

-Peki... "

Ve adım sesleri duyuyorum şuan.

Camilo=BUNA İNANAMIYORUM! HASTALANICAK!

Dolores=Nereye gidiyorsun?!

Camilo=Kamila'nın yanına!

Dolores=Senin orada olman daha tehlikeli!

Camilo=Umrumda değil!

Mirabel=Sakinleş Camilo. Burada bekle biz gideriz.

Dolores=Mirabel haklı. Biraz uyu lütfen.

Camilo=Ama...

Dolores=Yeter Camilo bir kere sözümü dinle!

Camilo=Şekil değiştirsem?

Dolores=Burada duruyor ve uyuyorsun!

Camilo'yu zar zor yatırdıktan sonra Mirabel ile kapıya ilerledik.

Yanımıza bir yağmurluk, şemsiye ve biraz atıştırmalık alarak Noble evine doğru koştuk.

Vardığımızda kapının önünde, ayakta, kafasını yukarı kaldırarak tüm damlaların yüzünde hisseden ve ağlayan Kamila'yı gördük.

Hemen yağmurluğu üzerine geçirdim. Ağlamasını saklamaya çalışıyordu. Onu evin yanındaki ağaçların oraya götürdük, bir kütük bulduk ve oturduk.

Mirabel=İyi misin Kamila?

Kamila=Evet, bu ilk kez olmuyor. Sadece özür dilerim, sizi endişilendirdim ve ve...

Dolores=Lütfen özür dileme! İyi olduğundan emin olmak istedik.

Mirabel=O kadın sana ne yaptı Kamila?

Kamila elleri ile göz yaşlarını sildi. Yere bakan başını kaldırdı. Birşeyler düşündü ve derin bir nefes aldı.

Kamila=Doğduğumda annem beni terk etti. Babamı hiç tanımadım. Bruno'yu babam gibi gördüm, sevdim. Şansa bakın babam zaten oymuş. Ama o da beni terk etti. Daha sonra büyükannemler Bruno'nun gidişi ile beni aldılar ve götürdüler.

Mirabel=Nereye?

Kamila=Bu kasabayı kaplayan ağaçlar sihirli, biliyorsunuz. Girip çıkmak çok zordur. Ancak ben kolaylıkla geçebiliyordum. Kolombiya'nun öbür ucuna taşındık.
Büyükannem ailemizin mükemmel olması gerektiğini söylerdi. Tek kız torun ben olduğum için en önemli kişinin ben olduğumu söylerdi.
Beni sizden aldığında güçlerimi öğrendiği için aldı ancak güçlerimi kontrol edemediğimi öğrendiğinde benden vazgeçmek istedi. Büyükbabam ise kalmam için ısrar etti.
Bunun üzerine beni mükemmel yapmak için en zor eğitimden geçirdi, 8 farklı dil öğretti, 4 farklı enstrüman çalmamı sağladı. Daha 7 yaşındayken kafamda kitap taşıyarak yürütürdü evde. Yanlış birşey yaptığımda kapının önünde beklerdim.
Spor yapmayı çok isterdim ama bana bir hanımefendinin bu tür işler yapmaması gerektiğini söylerdi.
Annem gibi bilim insanı olmak istedim, onunla aynı kaderi yaşıyacağımı söyledi. Yaptığım icatları çöpe attı...

Mirabel ile şok olmuştuk. İkimiz birden ona sarıldık. Üçümüzde ağlıyorduk. Kafamızı kaldırdığımızda Alma'yı karşımızda gördük...

*Bugünlük bu kadar. Okuduğunuz için teşekkürler. Kamila'nın yaşadığı herşey öğrenmiş olduk. Görüşüz...