Encanto - The Magic World

Bölüm-7/Anlaşma

~Günümüz_Mirabel'in gözünden~

Akşam için sofra ve bir sürü yemek hazırlandı. Herkes olabildiğince ciddiydi. Yemek yapan annemin yanına gittim.

Mirabel=Selam anne.

Julieta=Merhaba benim tatlı kızım. Acıktın mı? Bugün misafirlerimiz olduğu için biraz geç yiyeceğiz.

Mirabel=Hayır acıkmadım ama Camilo açlıktan ölüyor olabilir.

Julieta=Ona birşeyler yapayım.

Mirabel=Hayır mama bu sadece şakaydı. Bu yemek neden bu kadar önemli?

Julieta=Bu yemekten sonra Kamila'yı yanımza alabiliriz.

Mirabel=Gerçekten mi?

Alma=MİRABEL...

Mirabel=Abuela bana sesleniyor görüşürüz anne...

Tavan arasında olan abuelanın yanına gittim.

Mirabel=Burada ne yapıyorsun abuela?

Alma=O foğtarafı bulmam lazım ama nereye koyduğumu hatırlamıyorum. Yardım eder misin?

Mirabel=Tabiii.

Herkesin bir süper gücü vardı ama bu görev için sadece benim merakım lazımdı. Bana abuelanın ihtiyacı vardı! Bir hediyeye sahip olamayan Mirabel'in ailesi için yapıcak olduğu bir görev!

Mutluluk artı gurur eşittir azim. Azimle tahtayı aradım.

Mirabel=Buldum!

Alma=Teşekkür ederim, sevgili torunum. Çok önemliydi bu. Sen olmasan hayatta bulamazdım.

*Mirabel=Şeyy benimle gurur duyuyor musun?

Alma=Bu da ne demek?! Tabi ki de seninle gurur duyuyorum. Her zaman seninle gurur duydum. Daha önce seni dışlamak tamamen aptallığımdı teşekkür ederim Mirabel. Sen em sevdiğim torunumsun! *

Alma=Mirabel?

Kendime geldim. Az önce ki hayelimden uzaklaşıp gerçek iğrenç dünyaya dönmüştüm.

Mirabel=Rica ederim abuela, yardımcı olduysam ne mutlu bana.

Alma=Hayati önemdi bu foğtaraf. Seninle gurur duyuyorum.

Abuela yanağımı öptü ve aşağı indim. Benimle gurur duyuyordu! Mutlulukla zıplarken tavan arasına gelen Camilo'yu gördüm.

*Mirabel'e dönüşür
Camilo=Yeyy, böyle mi zıplamam lazım doğru mu bu?

Bu hareketi bile beni sinirlendirmemişti. Çünkü önemli birşey yapmıştım.

Mirabel=Camilo şakalmayı bırak ve buraya gel sana ne anlatıcağım!

*Camilo kendine dönüşür.
Camilo=Dinliyorum?

Mirabel=Bu yemekten sonra Kamila bize taşınacakmış!

Camilo şaşkın gözlerle bana baktı.

Mirabel=Evet ne zaman sevinicezz?

Camilo=Hee şey, ben üzgünüm. Bu çok iyi.

Mirabel=Sorun ne?

Camilo=En yakın arkadaşımın kuzenim olması biraz tuhaf geliyor ve şimdi bizimle yaşıyacak bu daha da tuhaf. Neyse sonuçta her gün eğlence demek.

~Yemek Vakti~

Alma=Hoşgeldiniz. Lütfen oturun.

Marly(Kamila'nın büyükannesi) =Hoşbulduk

Herkesi karşıladıktan sonra sofraya geçtik. Yanımda babam ve Dolores vardı. Biz oturduğumuz halde Noble ailesinin hiç biri oturmamıştı. Şaşkınlıkla onlara bakıyordum.

Hepsi Marly'e bakıyordu. Kamila sofraya yaklaşmamış uzakta boynu eğik ve iki elini birleştirmiş bir şekilde duruyordu. Marly sofrayı incelerken abuelanın tuhaf bakışlarına gülmemek için kendimi zor tuttum.

Camila ayağa kalkarak Kamila'nın yanına gittiği an onunla konuşmasına bile izin vermeyen Marly'nin sesi duyuldu;

Marly=Oturabilirsin. Kamila yanıma otur!

Kamila=Tabi Madam(hanfendi).

Kamila, Camilo'nun yüzüne bile bakmadan hızlı adımlarla Marly'nin yanına geçip oturdu.

Marly=Yere bakma! Kaldır başına özgüvenin biraz yüksek olsun, sen bir Noble'sin!

Kamila=Haklısın abuela, üzgünüm.

Hepimiz şaşkınlıkla bakarken diğerleri bunun normal bir şekilde karşıladı.

Marly gülümsedi=Hadi ne bekliyorsunuz yemeğe başlayın, normalde böyle miyiz? Ha ha ha...

Sahte gülüşü ile tüm nefretimi kazanmıştı. Konuşan ağzını... Neyse.

Marly=Ah, Alma seni çok özlemişim ama burada çok kalmayacağız.

Camilo=GİDİCEK MİSİNİZ?!

Dolores Camilo'ya dirseği ile vurdu. Camilo ise elleri ile 'ne dedim ki' dercesine salladı.

Alma=Kusura bakma Marly. Burada kalmayacak mısınız?

Marly=Hayır buraya geliş nedenimiz farklı aslında. Kızım Anny buraya dönmek istedi.

Alma=O dönüyor mu?

Marly=Evet biz 2 gün sonra geri dönüceğiz, o ne zaman gelir bilmiyorum.

Julieta=Kamila da gidicek mi?

Marly=Aslında o burada kalıcak. Bizim eski evimizde annesini bekler.

Alma=Burada da kalabilir.

Marly=Burada mı?

Ağzına yemkele dolduran Camilo'ya 2 saniyelik küçümseyici bir bakış attı.

Marly=O bir Noble kendisi bir evde yaşayabilir. Ara ara uğrar ama yatıya asla!

Alma=Aslında burada kalabilir, bu onun hakkı. Çünkü o bir Madrigal!

Marly=Çok komiksin Alma. Tamam anlıyorum ara ara buraya gelir kalır. Kızım giderken onu Bruno ile görüştürmemizi ve bunun tek isteği olduğunu söylemişti ama o bir Noble.

Alma elindeki foğtarafı uzattı. Marly foğtarafı aldı ve dehşete düştü. Bruno sandalyesinde kendini aşağı iterken mahçup ve utanç dolu bir yüzü vardı.

Marly=Bu, kalkın çabuk!

Alma=Hayır! Kamila benim torunum ve burada yaşamaya hakkı var!

Marly=Siz ona bir gün bile katlanamazsınız! Onu tanımıyorsunuz! O bir canavar! Bu güçlerin bizim aileden gelmediği belliydi zaten. Senin gibi korkunç biri o.

Alma=Yeter bu kadar! Ne oğlum ne de torunum canavar! Onlar senden, benden daha güçlü. Bu onları canavar yapmaz, inanılmaz yapar!

Marly=Öyle olsun. Biliyor musun bir hafta daha uzatıyorum çünkü ondan bıktığınızı görmek eğlenceli olucak!

Alma=Burada kalmasına izin veriyorsun yani.

Marly=Bu akşam bizimle kalıcak. Yarın buraya gelir ve bir hafta burada kalır. Siz ondan bıkarsanız onu ve mumu bana vericeksiniz. Ama eğer katlanırsanız buraya bir daha dönmeyiz.

Alma=Anlaştık!

Bunlar konuşulurken Kamila gözleri dolu dolu olanları izliyordu. Onunla ilgili bir iddia vardı ve kendini kötü hissettiğine eminim.

Marly=Ondan çektiğimiz şeyleri bilmiyorsunuz o gerçekten korkunç biri, bunu görüceksiniz!

Bruno=Ona böyle hitap etmeyi kes! O eşsiz!

Marly=Sen kızama yaptıklarından utan! Hadi kalkın gidiyoruz.

Kamila bize el sallıyacakken, Marly onun elini indirdi. Hüzünle arkasına döndü ve ilerledi.

Alma=O kadından nefret ediyorum!

*Burada bitiriyorum. Bir daha ki bölüme, bu akşamın sonrasında neler olduğu anlatıvağım. Görüşürüz...