Sabah uyandığımda onu yanımda görmeyi ummuyordum ama yibo gece gitmemiş yanımda kalmıştı. Bir süre yüzünü inceledim daha sonra yataktan kaltkım çünkü hazırlanıp hastaneye gitmem gerekiyordu. Hemen duş almak için banyoya gittim. Ilık suyun altında bir çift elin bana arkadan sarılmasıyla önce korktum sonra sarılan kişinin yibo olduğunu anladığımda utandım.
Enseme öpücükler konduruyordu ve yaptığı her hareket kendimden geçmeme sebep oluyordu vücudumda onu hissetmek hoşuma gidiyordu. Ona doğru döndüm dudaklarına hafif bir öpücük bıraktım.
Zhan
-Hastaneye gitmem gerek
Yibo
-Benimde gitmem gerek ama bence henüz vaktimiz var gibi
Dudaklarımı öpmeye başladı o kadar yorgundum ki tekrar bir seansa katlanacak halim yoktu zaten çok yorgundum.
Zhan
-Katil bulundu mu?
Yibo
-Sayende
Zhan
-Çok tuhaf değil mi?
Yibo
-Ne?
Zhan
-İlk muhabbetimiz ve düne kadar bütün muhabbetlerimiz sert ve laf sokmak üzerineydi şimdi ise...
Yibo
-Şimdi?
Zhan
-Beraber duş alıyoruz ve biz dün gece şey yaptık...mmm...bişeyler oldu.
Yibo
-Evet biz dün gece seviştik ve sen artık benimsin
Zhan
-Yani bundan sonra beraber miyiz?
Yibo
-Evet bundan sonra benim hayatım sensin ve senin hayatın da benim
Zhan
-Çok çabuk olmadı mı?
Yibo
-Seni ilk defa gördüğümü mü sanıyorsun...
Bir süre gözlerine baktım
Zhan
-Nasıl yani? Ben ilk defa seninle karşılaşıyorum.
Yibo
-Ben yıllardır karşına çıkabilmek için cesaret topluyorum
Gözlerime çok derin bir duygu ile baktı ve dudaklarıma ufak bir öpücük bıraktıktan sonra şampuana uzandı eline biraz döktü ve önce benim sonra kendisinin saçlarını yıkamaya başladı. Beraber duş aldıktan sonra beni bir havluya sardı ve çıkarttı. Yatağa oturtup kıyafetlerimi giydirdi. Çocuğuymuşum gibi davranıyordu ve onun bu sert karakterine ters düşüyordu ama çok hoşuma gitmişti.
Beni giydirdikten sonra kendi de giyinde ve bana yaklaştı yine ufak bir öpücük kondurdu.
Yibo
-Hadi gidelim.
Arabaya bindik. Düşünceli görünüyordu kafasında bazı sorular vardı ve sanki yolunu kaybetmiş gibiydi çıkış yolu arıyordu. Hastanenin önüne geldiğimizde arabayı durdurdu ama arabadan inmeme müsade etmedi. Bana doğru döndü yaklaştı ve alnımdan öptü.
Yibo
-Akşama işin erken biter mi? Seni evime götürmek istiyorum.
Zhan
-Sana haber veririm ve beni almaya gelirisin
Yibo
-Tamam. Görüşürüz
Zhan
-Görüşürüz
Arabadan indim hastaneye doğru yürüdüm içeri girene kadar arabayla bekledi ben içeri girince de gitti.
Bişeylerden şüphelenmeye başladım sabahtan beri durgun ve sessizdi. Akşamı dört gözle beklemeye başladım.
Koridorun sonunda kuzenimi görmemle düşüncelerimden sıyrıldım. Neden orda öylece bekliyor anlamadım biraz daha yaklaştım yakından görebilmek için, başı ağırıyormuş gibi elini başına dayamıştı. Ona yaklaştım sanırım kötü bişey olmuştu
Zhan
-Cho Hee ne oldu?
Beni fark edince kenara çekildi sedyenin üzerinde gördüğüm iki kanlı valiz aklıma 2 gün öncesini getirdi. Cho Hee aklımı okur gibi kafasını salladı.
Cho Hee
-Evet kuzen yine parçalanmış bir ceset ve yine morgda sabahlamak...
Anlamsızca gözlerine baktım. Yibo katili yakaladıklarını söylemişti.
Neler dönüyor böyle?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK (YİZHAN)
FanfictionBir doktorun ve bir polisin iki valiz dolusu ceset parçaları sayesinde bir araya gelmesiyle oldu olanlar...
