[Just] Completed

(2)

Unicode

"သောက်နေပြန်ပြီလား"

ကျောင်းဆင်းချိန် ညနေခင်းဘဲ
တတိယအကြိမ်တွေ့ဆုံခြင်း။

ပစ္စည်းအဟောင်းတွေပုံနေတဲ့ ခပ်မှောင်မှောင်လမ်းကြားငယ်မှာ
ဆေးလိပ်ဘဲ သူသောက်ဖို့ပြင်နေသည်။

"သား ထယ်ယောင်း သမီးလေး‌ အင်ဟာ‌
က/

တချက်လှည့်ကြည့်ပြီးထွက်သွားဖို့အလုပ်
ဒေါသထွက်‌ေယာင်ပြနေသောအဖေ့ မျက်လုံးနဲ့လာဆုံတာမို့ ခဏဟန်ပြထိုင်နေလိုက်သည်။
အရေးမပါတာတွေကို အကြီးကြီးတွေလုပ်ကြအုံးမလို့လား။ကာရံဂံရှင်ကိုမငဲ့ဘဲနဲ့လေ။

"သား Canada ရောက်ရင် အင်ဟာလေးကိုဂရုစိုက်ပေးလိုက်အုံးနော် အင်ဟာလေးကလည်းသားကိုမျှော်နေတယ်တဲ့"

"ဒါဆို ကျောင်းကဆရာတွေရော
ဂရုမစိုက်တတ်ကြဘူးလား မျှော်ရအောင်လည်းသူကသားကိုမြင်လည်းမဖူးဘဲ"

"ကင်မ် ထယ် ယောင်း ! !"

"နားချင်နေပြီမို့ သွားလိုက်ပါအုံးမယ်"

တံခါးကိုဆောင့်ကာအခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ကပ်ထဲမှာဆေးလိပ်တိုတလိပ်စနှစ်လိပ်စ
သောက်မယ်ဆိုပြီးခိုးဝယ်ထားတာ
သောက်မယ်ကြံတိုင်း မသောက်ဖြစ်။

နားထဲမှာပဲ့တင်သံလိုထပ်ကာထပ်ကာကြားနေရသောအသံကြောင့်

မသောက်သင့်ဘူးမင်း
ဘယ်လောက်ဘဲစိတ်ညစ်နေပေစေပေါ့"

အဲ့နောက်

တွေ့အောင်တမင်ဖန်တီးခဲ့တယ်။
ခန္ဓာကိုယ်က သကြားခဲလေးလိုနေတာမို့

" သောက်ချင်ရင်သောက်ပလိုက်လေ ဘာမှမတွေးဘဲ"

သူ့ဘက်ကစ သောက်ခွင့်ပေးတယ်။
ဘာမှမတွေးဘဲသောက်ပလိုက်တဲ့။
ပြင်းတယ်အရသာကြီးကအရမ်းဆိုးတယ်။

"အဟွတ် အဟွတ်"

"ပြင်းလား"

"ရင်ထဲကအပူလောက်တော့မပြင်းသေးဘူး"

"စိတ်ညစ်မခံပါနဲ့ဆို"

"အလိုလိုရောက်လာတယ်လေ"

"ရော့ သောက်လိုက် "

စောင့်နေတဲ့ အအေးလေး။ဒါလိုနေတာ
နောက်ဆိုသကြားခဲနဲ့ နေ့တိုင်း တွေ့အောင်တမင်ဖန်တီးရတော့မယ်ထင်ပါရဲ့။