[Just] Completed

(14)

Unicode

မောင့်ဘက်ကလည်း စကားစပြောခြင်းမရှိသလို ကျွန်တော့်ဘက်မှလည်းစကားစပြောခြင်းမရှိ။

ဆိုဖာပေါ်တွင် laptop ဖြင့် သာတစိုက်မတ်မတ် အလုပ်လုပ်နေပါသော
မောင့်ကို ကြည့်ပြီး ဝမ်းနည်းမျက်ရည်ကျတော့မည်။

" ဘယ်လဲ "

မောင့်ဘက်ကမေးခွန်းစထုတ်လာသည်။
ကျွန်တော်ကတော့ နောက်ကျောပေးကာလျစ်လျူရှူထားဆဲ။

" တနေရာပါ "

" မောင်လိုက်ခဲ့မယ် "

" တယောက်တည်းသွားချင်တာ"

မောင့်ဘက်က ဘာစကားသံမျှထွက်မလာတော့ပေ။ သွားခွင့်ပြုသည်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကိုဆိုလိုတယ်ထင်ပါသည်။
ခပ်သုတ်သုတ် တံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။

ကောင်းကင်ယံသည် မိုးသားတိမ်လိပ်တွေနဲ့ နစ်မြုပ်နေသည်။ မထူးပါလေစွ။ထီးလည်းပါတော့အထွေထူးစိုးရိမ်နေစရာမရှိပေ။

ချမ်းစိမ့်စိမ့်ရှိသော လေတို့သည် အနွေးကုတ်ကို ဖောက်ပြီး အတင်းဝင်တိုး‌သည်။
မှန်ဘောင်ထက်ကနေ လှမ်းမြင်နေရသော
အင်ဟာ၏ ပုံရိပ်။

" ဘာလို့ change လိုက်တာလည်း ၊ နင့်မောင်ရော "

" ရန်အသေးမွှားဖြစ်ထားတယ် "

" ငါယုံရမှာခက်ခဲတယ် ၊ မောင်ကအလျော့မပေးလို့လား"

" ‌ငါအပြင်ထွက်လာတော့ ဘယ်လဲ လို့တော့မေးတယ် "

" နင့်ဘက်က တင်းနေတာဘဲ ၊ မောင်ကနင့်ကိုသိပ်ချစ်တာ ၊ နင်လျစ်လျူမရှူထားသင့်ဘူး "

" ဟင့်အင်း ၊ ငါအသိဆုံးပါ သူငါ့ကိုမချစ်ဘူး "

ဘေးဘက်က စားပွဲဝိုင်းတွင် မုန့်လာစားကြသော မိသားစုတစု။ အသိုက်အမြုံလေးက နွေးထွေးပြီးကြင်နာဖို့ကောင်းနေရော။

တခြားဝိုင်းတွင်လည်း ချစ်သူစုံတွဲ ဒါမှမဟုတ် သူငယ်ချင်းအုပ်စုတွေ။ကျွန်တော်အားကျလိုက်တာ။

" ငါတို့ကလွဲပြီး အားလုံးကပျော်ရွှင်နေကြပုံဘဲနော် အင်ဟာ"

" သူတို့မှာလည်း ငါတို့မသိတဲ့ အရာတွေ
ခက်ခဲအဆင်မပြေမှူတွေရှိရင်ရှိမှာဘဲလေ၊ အပေါ်ယံကိုကြည့်ပြီး ယှဉ်တွဲလို့မရဘူး "