[Just] Completed

(16)

Unicode

" ကျွန်တော် cake မှာပြီးပါပြီ "

" ဘယ်နေ့ရမလဲတဲ့ "

" Wedding နေ့မတိုင်မီ ရအောင်လုပ်ပေးမယ်တဲ့ "

ဖုန်းထဲမှ recording အသံဖိုင်ကို အမြန်ဆုံး delete လုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

" မောင့် မျက်နှာဘာဖြစ်တာလည်း"

" ဟင် "

" နှုတ်ခမ်းရော ၊ နဖူးထိပ်ရော သွေးတွေစို့နေတယ်မောင် "

" ရိုးရိုးပါ ဆေးလိမ်းရင်ပျောက်သွားမှာ"

" မောင်ဘာဖြစ်လာတာလည်း "

" အသေးမွှားလေးပါမောင့်ဘာသာမောင်

" မောင့်ကို ဘာဖြစ်လာတာလည်းလို့ ငါမေး‌နေတယ်လေ ! "

ဒေါသရိပ်ကြည်းသန်းသော မျက်ဝနိးတွေဖြင့် စူးစိုက်ကာ မပြီးသေးသော စကားကိုဖြတ်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော်ထိုဒေါသတွေသည် မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့သာလျှင်ဖြစ်ပေါ်ပါသည်။

" မသိချင်စမ်းပါနဲ့ "

ဆံပင်ကိုစုတ်တချက်သပ်ပြီး ထွက်သွားသောမည့်မောင့်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

" မောင်....မင်းမလိမ်နဲ့"

အရင်လိုဆိုမောင်ဘယ်သောအခါမှ မင်းအပေါ်မုသားမသုံးဖူးဘူး လို့ ပြတ်ပြတ်သားသားပြောမိမှာမှန်ပေမယ့် ခုလုပ်နေတဲ့လုပ်ရပ်တွေကြောင့်ပြောဖို့စကားတွေပျောက်ရှသွားရသည်။

" မောင်လိမ်နေတယ်ဆိုတာငါသိတယ် ၊ မောင်မပြောချင်လည်းရပါတယ်၊ ဒဏ်ရာကိုတော့ လျစ်လျူရှုလို့မရဘူး "

လက်နဲ့အတင်းဆွဲခေါ်ပြီးကုတင်ပေါ်ထိုင်စေသည်။ ‌ဗီရိုပေါ်တွင် ရှိသော ဆေးဗူးထုပ်ကို ယူပြီး အရက်ပျံကို နှိုက်ချွတ်ရှာနေသည်။

" မောင်အဆင်ပြေတယ်"

"ငါမပြေဘူး ၊ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေ "

" အင်း "

ငြိမ်ကုတ်သွားတဲ့ကြောင်ပေါက်စကလေးလို တခွန်းမှ မရှည်တော့ဘဲ ဆေးထည့်ပေးတာကို ခံနေသည်။ဘာရယ်မဟုတ်
မောင်ရဲ့ဒီပုံစံလေးကိုကြည့်ပြီး
အူယားနေမိတယ်။