the window of life

🔞5

اخرین قطره های هایپشو خورد و با نشونه گیری دقیق اشغالشو تو سطل اشغالی انداخت...
ادامسشو از رو میز کند و دوباره شروع کرد به جوییدنش؛ پاهاشو روی میز گذاشت و شروع کرد به ترکوندن ادامسش
خیلی عمیق تو فکر فرو رفت...
جونگکوک ناهار هم نخورده بود و این موضوع نگرانش کرده بود؛ اون لعنتی هیچی نمیخورد ولی چجوری سالم بود؟!!
اصن چجوری سر پاعه هنوز؟!!
فقط با معده خالی میره تو اون دسشوییه فاکی و سیگار میکشه...
به ساعتش نگاه کرد؛ دو ساعتی میشد که از پیشش اومده بود و تنهاش گذاشته بود...
هیچ هدفی نداشت و فقط میخواست زمان بگذره تا از این بلاتکلیفی در بیاد و بدونه کجای کار وایساده؟!!!..

برای اینکه بتونه مخشو بزنه و باهاش بهتر بشه هیچ امیدی نداشت...
اون لعنتی اجازه نمیداد بهش نزدیک بشه چه برسه به اینکه باهاش خوب بشه و جواب سلاماشو بده...

از روی صندلی بلند شد و رفت سمت یخچال کوچیک اتاقش؛ درشو باز کرد و دوتا هایپ اورد بیرون...
ی لبخند زد و رفت سمت اتاق جونگکوک؛ شاید هایپ و ازش قبول میکرد...
وسط سالن چشمش خورد به جیمین که داشت به یکی از رزیدنت ها غر میزد؛ قشنگ معلوم بود از ی چیزی عصبانیه و داره سر اون بدبخت خالی میکنه...
ریز خندید و رفت سمتشون
″مگه بهت نگفتم حواست به امپولایی که میزنی باشه؟!″

رزیدنت سرشو انداخت پایین
″و....ولی فکردم شای-″

تهیونگ پرید وسطشون
″قول میده دیگه اشتباه نکنه″

رزیدنت سریع سرشو به نشونه مثبت تکون داد و جیمین با قیافه برزخیش برگشت سمت تهیونگ
″دکتر شما کار نداری؟!!″

تهیونگ خندید و زد رو شونش
″وقتی اینجوری بهم میگی دکتر از صدتا فحش هم برام بدتره″

رزیدنت به حرفش خندید و تهیونگ خیلی جدی برگشت سمتش
″شماهم به جای اینکه به حرف بقیه گوش کنی و بخندی برو کارتو یاد بگیر″

سریع نیششو بست و خیلی جدی بله ای گفت و رفت سمت پذیرش...
تهیونگ برگشت سمت جیمین
″چته؟!!″

جیمین حرصی لب زد
″چمه؟!!″

تهیونگ خندید
″اروم باش″

جیمین دستشو گذاشت رو سرشو صداشو برد بالا
″من ارومم″

تهیونگ خندشو خورد و یه ابروشو بالا انداخت
″کاملا مشخصه″

جیمین پشت چشمی نازک کرد و تهیونگ خندش گرفت...
میدونست طاقت نمیاره و بشمار سه همه چیز و تند تند پشت سرهم میگه...
پس دست به سینه منتظر نگاش کرد و جیمین طلبکار نگاش کرد
″ها؟!!
چیه؟!!
چرا اینجوری نگام میکنی؟!!
تاحالا ادم ندیدی؟!!″

تهیونگ به حالت نمیدونم شونه هاشو تکون داد و جیمین لب زد
″ن بگو....راحت باش...پسره ی احمق اومده به من میگه از کی تاحالا به بچه هام مدرک میدن.....یکی نیس بهش بگه نره غول تو چکاره ای؟!...نون تورو خوردم؟!″