Taehyung
Akşama kadar, Yutanın da zoruyla kütüphanede ders çalışmıştım. Zihinsel olarak çok yorgun hissediyordum. Ama az sonra gidip sevdiğimin güzel kokusuna bırakacaktım kendimi.
Yurt odasına gelip, banyo yaptıktan sonra giyinip hızlıca çıktım. Arabaya binip Yoonginin evine doğru sürdüm.
~~~
Evlerinin önünden gidemediğim için arka taraftan dönmüştüm. Şimdi de oturmuş iki balkonlu evin hangi balkonuna çıkmam gerektiğini düşünüyordum. Çünkü ikisinin de kapısı açıktı.
Şansıma güvendiğim için, sağ taraftaki balkona tırmanmaya başladım. Tutunacak bir yer olmadığı için baya zorlanıyordum tırmanırken.
Zorla da olsa balkona attım kendimi. Sessiz bir şekilde ayağa kalkıp açık kapıdan içeri girdim. Karanlık odada etrafa bakarken, bu odanın Yoonginin odasına hiç benzemediğini farkettim.
Yatakta yatan kişilere bakılırsa, anne babasının odasına girmiştim. Elimle alnıma sessizce vurup, salaklığıma küfrettim.
Şimdi sessizce çıkmam lazımdı bu odadan. Umarım kapıdan ses çıkmazdı. Yavaş adımlarla kapıya kadar ilerledim. Kulpu tutup aşağı çektiğimde, ses çıkmaması için dua ediyordum.
Kapıyı azıcık açtığımda, bunun yeterli olacağını düşünüp dışarı çıktım. Aynı yavaşlıkla kapıyı kapatıp, yandaki odaya doğru ilerledim.
Kapıyı açıp başımı içeri soktum. Sonunda doğru odayı bulmuştum galiba.
İçeri girip, yatağın yanına kadar ilerledim. Ama Yoongi hiçbir yerde yoktu. Aşağı inmiştir diye düşünüp kapiya doğru dönmüştüm ki, odadaki banyodan çıkan Yoongiyle karşı karşıya geldik.
Yüksek sesli çığlık attığında, uzanıp hemen ağzını tuttum. Karanlıkta yüzümü göremediği için daha çok korkmuştu ki, gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı bile.
Zaten yeterince zayıf bünyesi vardı. Bir de bu travma mahvetmişti minik bebeğimi.
Kulağına doğru uzanıp,
"Yoongi, benim. Korkma sakin ol"
Nefes alış verişleri yavaşladığında, elimi ağzından çektim. Anında dönüp sarıldı boynuma. İşte huzur bulduğum kokusu, burnuma dolmuştu.
Tam huzuru buldum derken, kapının iki kez tıklatılmasıyla ikimiz de panik olup bir birimizden uzaklaştık. Daha sonra Yoongi beni banyoya sokup kapıyı üzerime kapattı.
Beklemekten başka çarem olmadığı için dönüp aynanın karşısına geçtim. Aynadan kendime baktığımda, kendimden ne kadar nefret ettiğimi bir kez daha hatırladım. İşeyaramaz herifin tekiydim.
Ben aynadan kendime bakmaya devam ederken, Yoongiyi kapıyı açıp ortalığın sakinleştiğini söyledi.
Banyodan çıkıp yatağına doğru ilerledim. Kendisi de ben banyodayken pijamalarını giymiş, yatmak için hazır hale gelmişti.
İkimizde yatağa uzandığımızda, kısa süreli sessizlik oluştu. Sessizliği ilk bozan o olmuştu.
"Geldiğin için teşekkür ederim. Uzun zamandır biri tarafından önemsenmenin nasıl olduğunu unutmuştum. Senin sayende o hisleri yeniden tadıyorum"
Yüzümü ona dönüp lafının bitmesini bekledim. Lafını bitirip o da yüzüme bakmaya başladı. Elimi uzatıp alnına dökülen saçları kenara ittim.
"Teşekkür etme. Sana karşı olan hoşlantı hissim şimdi büyüyüp o kalıba sığmıyor. Ve ben bu karışık durumlarda, seni yanımda göremeyince kendimi kötü hissediyorum. Seninle olmaya ihtiyacım var, Yoongi"
Alnında olan elim yanağına düşüp, olduğu yeri okşamaya başladı. Ben konuşurken, o da yanağını elime doğru itiyordu. Gözleri kapalı halde yaptığı bu eylem o kadar cezbediciydi ki...
Tam şu an onu öpsem, ne olur-
Düşüncem, Yoonginin uzanıp dudağıma hafif bir öpücük kondurmasıyla, beynimden uçup gitti.
Dudaklarımdan ayrılıp, çokta uzaklaşmadan öylece beklemeye başladı. Karşılık vermemi bekliyordu galiba.
Ben de uzanıp, dudağını daha uzun öpmeye başladığımda, hemen karşılık vermişti. Öpüşmemiz derinleşirken, kapının birden açılmasıyla Yoongi beni itip kendisi de geriye kaçtı.
İşte şimdi hapı yutmuştuk...
Jshddhdjsjcbsjfb öpüştürdüm sonunda.
Güzel şeyler olacak <3
öptüm hepinizi muaahhh
