Maybe... Maybe After All, It's Meant to Be... Maybe it's Really Destiny...

CHAPTER 8 Her Voice...

Cyan's POV

"Hey Misty, wake up. It's Sunday, remember ? Tsaka tulad ng bilin mo kay Kuya, choir na kayo ni Avery sa Church, kaya get up na and fix yourself , Avery is waiting downstairs. 8:30 am ang Mass and 7:00 na kaya kumilos ka na diyan"-Ate Ame

"Ok Ate , tell Avery to wait for an hour, thanks. "-Ako

At lumabas na din si Ate ng Kwarto , syempre nag pray muna ako bago bumangon. Na miss ko din maging choir , lalo na pag kasama ko si Avery.Sunday nga pala ngayon, last day na rin ng bakasyon, bukas may pasok na sa Slate University. Hayss. Kaya ito nga nag ayos nako , 7:45 bumaba na ko at sabay-sabay kaming nag breakfast nila Ate, Kuya at Bes. Tapos hinatid na kami ni Mang Neo sa  Immaculate Heart of Mary Parish , sa labas lang to ng Village kaya halos lahat ng taga Village eh dito na rin nagsisimba. Dumating kami 15 minutes before magsimula yung Mass, may konting reminders at di naman na sila nahirapan samin ni Avery kasi halos lahat naman ng kanta memorize namin Nagsimula na yung Mass kaya kinanta na namin yung  opening song na "A Mighty Fortress is Our God".

Ethan's POV

Nagsimula na yung Mass, opening song na at narinig ko yung boses ni Avery, Haha. Biruin mo kahit pala may pagka isip bata yun eh nagseserve din pala sa Church…

"Did we in our own strength confide,

Our striving would be losing.

We're not the right man on our side,

The man of God's own choosing"

I froze sa kinatatayuan ko, kasi di ako maaaring magkamali , si Cy yun, boses niya yun. Sigurado akong siya yun, nandito na nga pala siya nung isang araw pa. Ako nga pala si Ethan Blake Hernandez , ex ni Cy, na hindi naman dapat. Kasi alam niyo, gusto ko na siyang pakasalan oo bata pa kami nun, about 15 years old siguro. Pero sgurado na ko nun sa gusto ko, siguro sinusumpa niyo ko dahil sa pakikipag-break na ginawa ko sakanya noh? Yung tipong di ko man lang sinabi yung dahilan ko, pero maniwala kayo , si Cy lang din yung iniisip ko kaya ko siya binreak, pero di pa ngayon yung tamang panahon para malaman niyo yng dahilan… Hindi pa ngayon, buong mass halos di ako nakapag focus. Nagfa flashback kasi lahat eh, kung gano kami kasaya at kung  pano rin nag unahan sa pagdaloy yung mga luha niya noong panahong sinabi kong ayoko na. Oo alam kong nasaktan si Cy , pero mas nasaktan ako . Di niyo lang alam, di niya lang alam, pero SOBRA…

Bryce's POV

Nandito ako ngayon sa Church, late kami ng 5 minutes, ang bagal kasing kumilos nitong kasama ko, Hay nako, mga babae nga naman talaga, sino pa ba ? Edi si Venice… May band-aid din ako sa muka, nasntok nanaman kasi ako ni Dad kagabi, alam niyo sising sisi na ko, kasi di ko rin naman talaga ginusto yung pagka wala ni Bryan eh , kaya lang naman ako nag Arcade, kasi may gusto siyang price dun kaya naglaro ako, tapos pagbalik ko sakanya dun sa bungee jumping eh nawala na siya, di ako umwi nun, halos madaling araw na ko nakabalik kahit sobrang lamig nun sa US kakahanap sakanya, pero wala talagang nangyari eh… Pero malakas ang kutob ko na okay lang si Bryan, at hahanapin ko siya.