Cyan's POV
Medyo naparami yung inom ko, napagalitan pa nga ata ako ni Kuya kaya mga 10:00 pa lang eh pinauwi na niya ko... PINAUWI? so hindi siya ang nag uwi sakin? bakit ang blurred nung mga nangyari kagabi?
*FLASHBACK*
I am drinking my heart out, galit na galit ako, nasasaktan ako, nagpatong patong na.
5 shots.... 10 shots... 15 ? Ewan ko, di ko na maalala. Eyes are on me, I know. Pano ba naman, kapatid ng may ari ng school,tapos ganitong nagpapaka miserable.
I caught Ethan's eyes, I saw Bryce on my peripheral vision... They are both staring at me. Tuwang tuwa siguro sa epekto nila sakin, tngina!
Lumapit si Ethan, mas tumalas yung titig ni Bryce, ano bang problema ng dalawang to?
"Naparami na ang inom mo, thats your 18th shot, tama na, papauwi na kita sa Kuya mo" Ethan said
Wow, pati shots ko,bilang niya ah :3
"Paki mo ba? Bat nangingielam ka?"
"May pakielam ako, kasi kapatid ka nga kabanda ko, naiintindihan mo?"
"Ahh, so yun pala yung role ko sa buhay mo? KAPATID NG KABANDA MO"
"Bakit? Ano ba dapat? Anong gusto mong sabihin ko? Na ikaw yung taong mahal ko, pero hindi ko makuha kuha kasi galit sakin? Yun ba ang gusto mo?"
"Ewan ko sayo! Hayup, pa fall! Ano? isasali mo nanaman ako sa laro mong tanga-tangahan?"
"Im not playing Cyan"
"But you just played with me! Ano? nakalimutan mo na agad yun?"
"Stop making a scene, dont embarass yourself here."
Natauhan ako, oo nga pala, nasa covered court pa kami, foundation day pala ngayon. fck.
Nag walk out ako, nakasalubong ko si Kuya at Troy... Alam ko nakita nila yung eksena ko kanina.
"Sorry Kuya" I said in a low voice. Nakakahiya kay Kuya
"Hoy dakilang bestfriend, take her home!" utos ni Kuya kay Troy
Inalalayan ako ni Troy sa kotse niya. Tagal ko na ring di nakakasama tong bestfriend ko, pano laging si Avery ang kasama.
"Hoy bes, umamin ka nga! Ano nang status niyo ni Avery?"
Tinawanan lang ako ng loko. binatukan ko nga!
Aaminin ko, di naman ako manhid eh, alam kong gusto ako ni Troy, but I think DATI lang yun. I kept on pushing him to Avery kasi. Mas bagay kaya sila!
Then I passed out, or slept? I dont know.
*PRESENT*
Masakit ang ulo ko, dumiretso ako sa banyo nang nakapikit ang mata ,syempre kwarto ko to kaya kabisado ko kahit nakapikit. Dumiretso ako sa sink at naghilamos... Nagising diwa ko nang may metal akong naihilamos sa muka ko, ohh, yung singsing kahapon sa marriage booth. I removed it and continued doing my morning rituals... Buti na lang tanghali pa ang first class ko, at PE pa, okay na rin nang matauhan diwa ko.
10:00 pa lang naman, maaga pa, mamayang 11:00 na siguro ako kikilos, 12:30 pa ang klase, este PE..
------------------------------------------------------------
*PE CLASS*
"Ms.Cardovan, get my box. Nasa table ko yun, then you collect all acessories"
Utos ni Sir. Aba, kelan pa ko naging utusan? Well, sumunod pa rin naman ako...
YOU ARE READING
Maybe... Maybe After All, It's Meant to Be... Maybe it's Really Destiny...
Teen FictionSa mundong puno ng "Maybe" , "What if" , "Options" , at unexpected happenings, comebacks, heartaches and hindrances ... How can two hearts, or should I say three hearts, be able to surpass it ? In a world where lyrics speak louder than heartbeat...