Chapter 24
"Nix!" Nagulat ako nang may tumawag sa akin. Paglingon ko ay... "Pai!" Niyakap niya ako agad.
"Nix! Its been a while!" masayang sabi ni Pai sa akin. Bumitaw na siya ng yakap at hinarap ako. Light blue dress ang suot niya, nakalugay ang mahaba niyang buhok, nakasandal siya ng silver heels at mukha siyang desente. Malayong malayo sa Pai na nakita ko sa mall. "What did you doing here?" nakangiting tanong niya sa akin.
Ningitian ko rin siya. "Im just invited with my boyfriend," sabi ko.
"Oh, you mean Ronan, he's family was one of the stock holders here," sabi pa niya.
Tumango naman ako. "How about you? What are you doing here?" tanong ko rin sa kanya.
"Oh, my family also one of the shares and also my cousin," masaya pa niyang sabi.
Sinalubungan ko siya ng kilay. "Cousin?" takang tanong ko sa kanya.
Wala siyang binanggit na cousin nung una naming pagkikita ah...
Tumango naman siya. "Yeah, do you want to meet him? I'll show you," excited pa niyang sabi sabay kuha ng kamay ko nang may isang lalaking humarang sa daan.
"Miss Ximenez, someones looking for you," plain na sabi nito.
Bumaba naman ang balikat niya. "Oh, okay," sagot niya saka niya ako nilingon. "Im sorry Nix, I need to go, but after this babalikan kita and I'll accompany you for the whole night. Im promise!" sabi niya.
Tumango naman ako at bumitaw ng ngiti. "Oh, okay Pai," sabi ko.
Bumitaw na siya. "Bye," paalam niya saka siya naglakad papunta sa maraming tao.
Bumalik agad ako sa lamesa at saka kukuha nasa ng cake nang tumama bigla sa mata ko si Dawn, kasama ang kanyang pamilya.
Wow, kasama rin pala ang mga Domingo dito, sabagay basta mayaman ganun talaga.
Hindi ko nalang yun pinansin at saka nagpatuloy sa kinakain.
Mabuti nga't libre pagkain dito, medyo hindi ko pinagsisihan ang pagpunta ko dito.
Nagsimula na ang program, ang daming sinasabi, hindi na ako nagkikinig, kumakain lang ako.
Wala naman akong pakealam dun eh,
Nang nagsawa na ay nilingon lingon ko ulit ang lugar, mas dumami na ang mga tao pero professional ang dating, hindi magulo.
Wow...
Maya maya ay tumama ang paningin ko kay Dawn na mag-isa lang nakaupo sa upuan habang nakayuko.
Ang lonely naman,
Dahil wala naman si Ronan dito, hindi pa ako binalikan ni Pai, busog na ako sa kinakain at hindi na alam kung saan ako pupunta ay lumapit na ako sa kanya para kahit papano may magawa rin ako dito. Hindi man lang siya nag-abalang lumingon sa akin.
Tatawagin ko sana siya pero baka magalit kaya hindi nalang ako umimik. Lumapit ako sa bakanteng upuan sa gawing kanan niya. Hinawakan ko pa ang backrest ng upuan para icheck kung hindi ba aangal si Dawn pero parang wala naman kaya dahan dahan akong umupo dun. Dahan dahang kong nilingon kung ano ang ginagawa niya at,
BINABASA MO ANG
FAMILY CIRCLE
Romance"We look like a family, but we don't feel like we're family at all." Si Nix ay isang normal na babae na napakatalino sa campus ngunit may malalaking isyung pampamilya sa bahay. Sa pagcecelebrate ng kanilang pagtatapos ng second year college, nalasin...
