*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული

თავი 2 შეხვედრა

როგორც გავერკვიე , ნუ  იმ მედდისგან გავიგე რომ ეს ადგილი არ არის ის  ჩვეულებრივი ფსიქიატრიული რაც ყველას გონია  .

რამოდენიმე დღე ამ დაწყევლილ პალატაში გავატარე   იმ დღესვე როცა ექიმი ვნახე დიდხანს არ გავშორებულვარ  სადღაც ერთ საათში მის კაბინეტს ვესტუმრე  .

დიდხანს არ გვისაუბრია უმეტესად ის ლაპარაკობდა მე კი წყნარად ვუსმენდი რა უნდა მეთქვა ყველა მეზიზღებით უკლებლივ შენც და ეს იდიოტური ადგილიც მეთქი ?

ამ დღეების მანძილზე თითქოს ცოტათი მივეჩვიე აქაურობას მაგრამ მაინც რთული იყო  .

დღეს უკვე მეხუთე დღე სრულდებოდა , ისევ საწოლში ვწევარ და ჭერს ვუყურებ მაგრამ კაერბი იღება ვიცი რომ მედდა შემოვიდა მგონია რომ ისევ წამლები მომიტანა დასამშვიდებლად მაგრამ ისედაც მშვიდად ვარ მისკენ ვიხედები მას კი ხელებში  დაკეტილი ტანსაცმელი აქ , ჩემს საწოლს უახლოვდება და მეც ინსტიქრურად ვდგები და საწოლზე მჯდომიარე მას ვუყურებ ..

- ეს რა არის?
ისე ვიკითხე თითქოს არ მცოდნოდა რომ ტანაცმელი იყო

- შენი ფორმაა ... დროა საერთო საცხოვრებელში გადახვიდე!
უხეშად მითხრა მაგრამ რა საერთო საცხოვრებელზე საუბრობს? რა გადასვლაზე ან ეს რანაირი ფორმაა?

სკოლის ფორმას გავს მაგრამ შავია , მოკლე კაბა თეთრი საროჩკა,  შავ ზოლებიანი მოკლე ჰალსტუხი და შემოსაცმელი

ფორმა ხელში ავიღე მაგრამ ჩაცმა არ მიცდია ვინ მაცდიდა ამ შეშლილმა  მედდამ ხელი დამავლო და ოთახიდან გამომიყვანა და როგორც მან თქვა სარეთოსაცხოვრებელში შემიყვანა .

- ასმესამე ოთახი .
მითხრა და  ბარათი  მიმცა თვითონ კი წავიდა სად ვეძებო ამხელა ადგილას ასმესამე ოთახი ეთქვა მაინც სად უნდა წავსულიყავი .

- არაუშავს ვიპოვი.
დერეფანს გავუყევი ყოველი ი
ოთახის კარებს ვაკვირდებოდი და მათ ნომრებს გულში კი დაზეპირებულ სიტყვას  ვიმეორებდი : ასმესამე ოთახი.. ასმესამე ....
ასე გავიდა დრო მაგრამ მგონი პოვნის ნაცვლად დავიკარგე .
ცოტა კიდევ გავიარე იქ კი ბიჭები დამხვდნენ , ასეთ დროს თავი უცნაურად გიგრძენი რადგან  უცნაურად შემომხედეს .
მგონი გახსოვთ რომ ვთქვი მე არ შემიძლია ასეთი დაჟინებული მზერების ატანა ცუდად ვხდები და  სუნთქვა მიხშირდება  .  სხვანაირი ადამიანი ვარ და საერთოდ მე საავადმყოფოს ფომა მეცვა თუ ამას ფორმა ქვია თეთრი შარვალი და დიდი მაიკა .
საკუთარი თავის მრცხვენოდა ისინი კი მე მიყურებდნენ .
ვნატრობდი რომ გავმქრალიყავი...