*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული

თავი 15 ( წამლები 💊)

ყველანი ძალიან ძალიან მიყვარხართ და მინდა გითხრათ რომ

გუშინ ექაუნთი დავკარგეე!!
მაგრამ ჩემმა მაგობარმა დამიბრუნა პაროლი არ მახსოვდა 😗...
ხო და რომ არ დამებრუნებინა ახალი თავი არავის ეღირსებოდა 🥲😭 აღარც მე ჩემი საყვარელი მკითხველები და დავრჩებოდი ასე 🥲🫂..

როგორია როცა იღვიძებ იაზრებ რომ ისევ იგივე შეცდომა დაუშვი მიეცი შენს სხეულს ნება დამორჩილებოდა სხვას .

როცა ხვდები რომ ისევ წააგე ... ისევ დამარცხდი ... ისევ გაგტეხეს...... და უბრალოდ მიგაგდეს .... არც დაუნდიხარ არც არაფერი ......სულ ეკიდა შენი გრძნობები .....

მარია ?? მან გაიღვიძა ... მაგრამ ვაი ამ გაღვიძებას თითქოს სიზმარშიც კი ყველაფერი ახსენდებოდა ერთიანად ტრიალებდა .....
თვალები გაახილა ოთახს თვალი მოავლო , გარშემო ყველაფერი კარგად იყო .
თვალებში წყალი  ჩაუდგა ....რთული იყო ყოველი წამის გახსენება თავს ისე დამცირებულად გრძნობდა

ყოველი წამი ნათლად ამოუტივტივდა გონებაში .

როგორ უკოცნიდა მკერდს...
ტუჩებს ... ყელს .... ფეხებს..
როგორ ეხებოდა ყველგან ...როგორ დაასრიალებდა მის თითებს მარიას სხეულზე და ეს მას უსაზღვრო სიამოვნებას ანიჭებდა.

ახსოვს როგორ უკბინა ტუჩზე ისე რომ სისხლიც კი წამოუვიდა მაგრამ ..იმდენად დაემონებინა სიამოვნებას ,რომ  ისიც ვერ იგრაძნო .

ტირილი დაიწყო ....
-რატომ!!!?? რატომ გაავაკეთე ისევ ეს ....???
მარიამ თავში ხელების რტყმა დაიწყო . ტკიოდა მაგრამ ეს არ იყო ის ტკივილი რასაც შინაგანად განიცდიდა წინასაგან შეგარებით გული გატეხილი ქონდა მაგრამ ახლა სრულიად ნაფლეთებად ქცეულიყო სულის შებერვითაც კი შეგეძლოთ მათი გაფანტვა .

ტირილის უმატა ცრემლები მის სახეს კვლავ ასველებდნენ , ღვაწებზე ეცემოდნენ ყელს უსველებდნენ მაგრამ არ ჩერდებოდნენ . თითოეული სახეზე მწარედ ხვდებიდა .. ლოყები აუწითლდა . მარილიანმა სითხემ აუწვა ისედაც აწითკებული ლოყები .
თვალებში ცრემლები გაიუჩერებლას მოდიოდნენ და  ალბათ შეჩერებას დიდხანს არ აპირებდნენ .