თეჰიონმა მარია თავის ითახში აიყვანა არ უნდოდა ლილისთან მიეყვანა ის ათას სისულელეს დააბრალებდა გალანძღავდა და თავს მოაბეზრებდა ...
ფრთხილად დააწვინა მარია საწოლზე და საბანი ნელა გადააფარა .
ოთახს თვალი მოავლო თითქოს რაღაცას ეძებდა .. სასურველს რომ მიაგნო მისკენ დაწყო სვლა ნაჭრის პუფს რომელშიც მხოლოდ რაღაც პატარა ბურთულები ეყარა და ძალიან ფომლო და რბილი იყო მარიასთან მიიტანა საწოლთან მდგომ ტუმბოს მიაყუდა და თვითონაც იქ ჩამოჯდა სახე მარიასკენ მიატრიალა და მის მძინარე სახეს კვლავ დაუწყო ყურება .
ათვარიელებდა მის ნაკვთებს და გონებაში ღრმად იბეჭდავდა .
მაგრამ არ უნდოდა ეს მომენტი დავიწყებოდა წინ წამოიწია ტუმბო რომელსაც მიყრდნობილიყო გამოაღო და იქიდან პატარა ფოტოაპარატი ამოიღო ... ნუ იკითხავთ სადან ქონდ ამას არ გეტყვით მაგრამ მე შემიძლია ამის თქმა რომ ეს ერთადერთი საუკეთესო ნივთი იყო რაც მას მისთვის მნიშვნელოვანმა ადამიანმა აჩუქა და დაარიგა რომ მხოლოდ მისთვის მნიშვნელოვანი მომენტები ჩაებეჭდა მასში.. რომლის დავიწყებაც არ შეიძლებოდა ... .
მასაც მოგონებების გახსენებისას კვლავ გაეღიმა .
ეს გოგო რაც მის ცხოვრებაში გამოჩნდა მას შემდეგ მან ამ წლების განმავლობაში უკვე მერამდენედ გაიღიმა უკვე მერამდენედ გაახსენა ძველი მოგონებები მერამადენედ შეახსენა თავისი ნამდვილი "მე" რომელიც ასე ძლიერ დამარხა როცა აქ მოვიდა .
მან დაივიწყა მისი გრძნობები მან უარყო ემოციები და მხოლოდ სარკაზმი ირონია და ყველაფერი რაც ცუდი ქონდა ის დატოვა . ახლა კი ძველი "მე" იღვიძებდა მასში ეს კი აშინებდა არ უნდოდა გრაძნობების დაბრუნება მაგრამ ისე რომ ვერც ხვდებოდა თვითონვე აღვიძებდა მას . კვლავ ბრუნდებოდა მის თვალებში ნაპერწკლები რომლებსაც ასე მალავდა . კვლავ ახელდა ამ ლამაზ თვალებს და შეჰყურებდა მის წინ მწოლიარეს . ფოტოაპარატი ხელში მოიმარჯვა და მარას გადაუღო.... ფოტო ამოიღო რომელიც ფოტოაპარატიდან გამოვიდა და დაელოდა როდის გაშრებოდა რომ ენახა სურათი ... როცა კი ის გარკვევით გამოჩნდა დაინახა ის პირველი ფოტო რომელიც ამ ფოტოაპარატით გადაიღო ... არ მოგეჩვენათ ამ ფოტოაპარატით პირველად გადიღო აქამდე მისთვის ასეთი მნიშვნელოვანი არავინ გამოჩენილა . ფოტოაპარატი თავის ადგილს დაუბრუნა და ფოტო ბალიშის ქვეშ შეინახა . იცოდა რომ მარია ამის შემდეგ ერთ აურაცხელ კონცერტს მოუწყობდა მაგრამ ისიც იცოდა რომ ამის ღირსი. იყო ამიტომ სანამ ის გაიღვიძებდა დატკბებოდა მისი ყურებით და იმ სიმშვიდით რომელიც სუფევდა .
თავი მისი სახის გასწვრივ კიდეზე ჩამოდო და მანაც მინამა თვალები .
YOU ARE READING
*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული
Fanfiction‼️გაფრთხილება‼️ ვისაც სუსტი გული გაქვთ და არ შეგიძლიათ დრამების წაკითხვა ნუ წაიკითხავთ 🖤 იმედია მოგეწონებათ . -გამიშვი!!! გამწარებულმა დაუყვირა. -უკვე მერამდენედ!! მერამდენედ მიყვირი!! შეიგნე რომ მე მეკუთვნი !! არ გაბედო მეორედ დაყვირება ... იცოდ...