*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული

თავი 8 (საიდუმლო)

გაფრთხილება ‼️

თუ არ დაავოუთებთ ახალ თავს არ გაღირსებთ 😉(😆😆)
და კიდევ იმედია ეს თავი მოგეწონებათ .
მიყვარხართ ყველა .
ისე როგორც თეჰიონს მარია 😆(კაით ვღადობ💗)

მარია და ლილი საერთოსაცხოვრებელში ერთად  დაბრუნდნენ ჯერ მხოლოდ შვიდი საათი იყო მარიას კი უეცრად  გაახსენდა რომ თეჰიონისთვის მადლობაც კი  არ მოუხდია .
შეიძლება ვერ იტანდა მაგრამ ის იყო ადამიანი რომელმაც გადაარჩინა ის იყო ერთადერთი ვინც გადახტა წყალში მხოლოდ იმიტომ რომ მარიას სიცოცხლე  ეხსნა.

ლილის ცოტახნით დაეხსნა , გარეთ გამოვიდა და თეჰიონის ძებნა დაიწყო .
სულ დაავიწყდა ეკითხა ლილისთვის სად ცხოვრობდა თეჰიონი.
ძალიან ბევრი ეძება მაგრამ ვერსად იპოვა . საიდან უნდა ცოდნოდა რომ თეჰიონი მას უკან  მიყვებოდა ?
მარია დაღლილი კედელს მიეყუდა გვერდით  რომ მიიხედა თეჰიონი დაინახა ისე გამოიყურებიდა როგორც მაშინ საავადმყოფოში .
  ტანში ჟრუანტელმა დაუარა მაგრამ ცადა რამე ეთქვა პირი გააღო მაგრამ სიტყვები არ ამოდიოდა .თითქოს ენა გადაყლაპა .
თეჰიონი ვერ მიხვდა მის ასეთ საქციელს და ცალი წარბი აწია იმის მანიშნებლად რომ ვერ გაიგო რას ცდილობდა .

- რა ?-გაღიზიანებულმა კითხა მარიას კი ვერ გაეგო რატომ იყო მუდამ ასეთი გაბრაზებული და საშიში .

- მე....მე....-თითქოს ლაპარაკი დაავიწყდა და ბლუყუნს მოყვა თან თველების აქეთ-იქით ცეცება დაიწყო თვალებში შეხედვაც კი არ უნდოდა იცოდა თუ შეხედავდა უკანმოუხედავად გაიქცეოდა .

- რა შენ? იქნებ ამოღერღო უკვე ! მთელი დღე აქ ვერ ვიდგები - უხეშად გამოუვიდა რამაც მარია უფრო დააფრთხო და დააბნია .

- მეე .. მადლობის გადახდა მინდოდა .-
სწრაფად მიაყარა სიტყვები ერთმანეთს და გაიქცა სხვა ვერაფერი მოიფიქრა შეეშინდა ისეთი იყურებდა თეჰიონი რომ საცაა გული წაუვიდოდა  . ამიტომ გაიქცა .