*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული

თავი 13 მონა

მარია თეჰიონის საწოლში იწვა ზედ კი თბილი საბანი ეფარა , რომელიც მან დააფარა და თვითონაც შეუწვა .
თეჰიონს ხელები თავქვეშ ამოედო და ჭერს უყურებდა მარია კი გვერდით გადატრიალებულიყო და ჩუმად ქვითინებდა .

თეჰიონს არ აინტერესებდა მისი გრძნობები მას მხოლოდ მისი სხეული იზიდავდა . რომ გეკითხათ რა მისწონდა მარიაში მხოლოდ ერთი სიტყვით გიპასუხებდათ "სხეული" და დაგტოვებდათ .

-ოდესმე მოკეტავ?
უკვე დაიღალა მისი "უაზრო" ტირილის მოსმენით და გაბრაზებულმა დაუყვირა .

-ყველაფერი შენი ბრალია!! შენ რომ არა მე ეს არ დამემართებოდა !! არ გადამეკიდებოდა ის შეშლილი. მხოლოდ შენ.. მხოლოდ იმიტომ, რომ სულ ზედ მეკვრიდი იმ შეშლილმა მე დამაბრალა ყველაფერი ვერც კი ხვდები რა გამოვიარე , ეს ყველაფერი შენი ბრალია . მე მტკიოდა მე ვეხვეწებოდი რომ გაჩერებულიყო . მაგრამ ის ერთიდა იგივეს იმეორებდა .
ძვლებს მიმტვრევდა მცემდა და შენ ამ დროს რას აკეთებდი? არც არაფერს .
ის ცდებოდა თეჰიონი იყო ის ვინც ის იპოვა მაგრამ მთლიანობაში მართალი იყო .

-დაწყნარდი!.
მშვიდად მაგრამ მკაცრად უთხრა , ცადა მის ხმაში ზედმეტი გაბრაზება არ გამოეხატა .

-დავწყნარდე ? მეუბნები რომ დავწყნარდე ?? რანაირად?? რანაირად მთხოვ მაგას !!!
რატომ..! რატომ მაინც მე !!?-
მარია ახლა ყვირილიდან ტირილზე გადავიდა საწოლზე წამომდჯდარიყო და თეჰიონს უყვიროდა ის კი როგორც ყოველთვის არაფრის მთქმელი მზერით მისჩერებოდა მის მომტირალ სახეს.
-მეზიზღები - მარიამ საწოლიდან გადასვლა ცადა მაგრამ ტკივილმა თავი შეახსენა ფეხის დადგმა ვერ შეძლო და დაეცა .
თეჰიონს ეს სიტყაცია ცოტათი ამხიარულებდა კიდეც უყურებდა მარიას უშედეგო მცდელობებს . და ღიმილით აკვირდებიდა .
საწოლიდან გადავიდა ამჯერად ტანზე ეცვა მარიას კი უბრალიდ ადიელა შემოეფარებინა ...
მასთან მივიდა და დაიხარა .
წელს ზემოთ შიშველი გახლდათ მარიამ თეჰიონისკენ თვალი გააყოლა და როცა მის ნახევრად შიშველ სხეულს წააწყდა თვალის არიდება ვერ შეძლო .
თეჰიონი დაიხარა და ამჯერად მას თვალებში უყურებდა.