*PSYCHIATRIC HOSPITAL* -ფსიქიატრიული

თავი 10 მარიას-pov

-არავის აინტერესებ-

-ბინძურო-

-ყველას კიდიხარ -

-შენს მშობლებსაც კი ეზიზღები-

-ასეთი მსუქანი რატომ ხარ -

-გახდომაზე არ გიფიქრია-

-ძალიან ბევრი გამონაყარი გაქ-

-ასეთი მახინჯი როგორ დიბადე-

-ალბათ შენი მშობლები ნანობენ რომ გაგაჩინეს -

-რამხელა თვალები გაქ-

-მახინჯო-

-მსუქანო-

-ერთი უბრალო ღორი ხარ-

-არააააააააა.......- ყვირილით წამოდგა და როცა თავის ტკივილი იგრძნო კვლავ წამოიყვირა ჯანდაბა თავი -
მარიას უეცრად გამოეღვიძა მისი სიზმრის გამო ის თითქოს სიბნელეში დაკარგულიყო და ყველაფერი რაც ოდესღაც უთხრეს , ჩურჩულით ზოგიც ხმამაღლა სიცილით ესმოდა.

ყველგან სიბნელე იყო , ხმის ამოღებაც არ შეეძლო თვალებზე შემოხვეულ ნაჭერს გრძნობდა პირზე კი წებოვას სკოჩს . მთელი სხეული გაყინვოდა , ციოდა და კანკალი იტანდა ..

გუშინდელი პატარა შემთხვევა გაახსენდა .
ახსოვდა რომ ჯერ ოთახიდან გამოვიდა შემდეგ ცოტა გაიარა მაგრამ ვიღაც გამოჩნდა შემდეგ ნაჭერი და მერე წყდება ყველაფერი.

მარიამ მიხვდა რომ
-ის გაიტაცეს-

ცრემლებმა მის ლოყებზე უგზოუკვლოდ დაიწყეს დენა .
მარიას მას.შემდეგ რაც აქ მოვიდა თითქმის ყოველი დღე ჯოჯოხეთად ექცა .
იმაზე უარესი რა უნდა იყოს გარდა იმისა რომ ყოველ დღე ახალთ ახალი პრობლემა გემატება .
ნუთუ მარია იმსახულებს ამას?.

***

მთელი პატარაობა იმის შიშში გაატარა რომ კიდევ ვიღაც გამოჩნდებოდა და ამ ბრბოს დაემატებოდა და   შემდეგ ის მოექცეოდა ადამიანების წრეში მოკუნტული და მათგან გარიყული .
ის ყოველთვის გარიყულად გრძნობდა თავს .
რაც აქ მოვიდა და როცა მირველად  აქაურობა დაინახა  შეზიზღდა  განსაკუთრებით თეჰიონი . მაგრამ არც მას ეხატებოდა გულზე სუ ეკიდა რა მოუვიდოდა .