''Efendim sevgilim.'' Louis kendisine doğru gelirken sendeleyen Har- sevgilisini uzanıp tuttu.
''Dikkat esene Hazz.''
''Ama sen öyle deyince birden oldu. Ne yapayım ki.'' Louis ona gülümseyip dudaklarını şakağına bastırdı.
''Söyle bakalım niye geldin öyle uçar gibi.''
''Çünküüü sana çok güzel bir haberim var.''
''Sonunda benimle evlenmeyi kabul mu edeceksin yoksa?'' Harry hafifçe kıkırdayıp kollarını Louis'in boynuna sardı.
''Lou daha geçen hafta şey olduk ne evlenmesi?''
''Ne olduk?''
''Şey işte Loueh.'' Louis burnunu onunkine sürtüp gülümsedi.
''Utandın mı sen bakayım?''
''Belki.'' Louis kıvırcıklarda gezinen elini Harry- /L:SEVGİLİSİNİN!/ sevgilisinin beline sarıp ona sıkıca sarıldı. Boynuna tüy kadar hafif bir öpücük bıraktı.
''Neyse söyle bakalım neymiş güzel haber.''
''Doğru ya! Unutturdun yine bana.''
''Aklını başından aldığımı biliyorum bebeğim.''
''Louis!''
''Tamam sustum anlat hadi.''
''Hani bu tatilde bizimkiler bir otelde rezervasyon yaptırmıştı ya. Sizinkilerle birlikte toplanıp gideceklerdi. Hatırlıyor musun?'' Louis hala ona sarılırken başını gömdüğü omuzdan ayrılmadan cevap verdi.
''Hıhm. Hatta çok yalvardık biz burada baş başa kalalım diye ama izin vermediler.''
''İşte ben baş başa kalmanın bir yolunu bulmuş olabilirim.''
''Nasıl olacakmış o?''
''Annemler tatile onlarla gitmek yerine yazlığa gitmemize izin verdiler.'' Harry'nin sesine yansıyan çocuksu heyecanıyla söyledikleriyle Louis de kafasını kaldırıp ona baktı.
''Ciddi misin sen?''
''Ciddiyim ama bir şartları varmış.''
''Neymiş? Hemen yapalım. Hadi Hazz söylesene bir an önce yapalım.''
''Çocukları da davet etmemiz gerekiyormuş.''
''E o zaman yalnız kalamıyoruz ki.''
''Ama otelden iyidir.''
''Tamam ben arayayım bizimkileri.''
''Lou ama asma suratını. Çocukların yanında otele göre daha rahat oluruz. Hem istersek onlardan ayrı da zaman geçirebiliriz. Annemler izin vermez ki.''
''Haklısın sevgilim. Bu daha mantıklı. Özellikle çocukları postalama kısmı. Ben çocukları ararken sen çay yapar mısın?''
...
''Hazz?'' Harry irkilip tatlı gülümsemelerinden birini yüzüne yerleştirdi.
''Şey ben 'sevgilim'den sonrasını dinlememiş olabilirim.'' Louis kahkaha atıp yanaklarına ard arda öpücükler bıraktı.
''Dedim ki benim güzel sevgilim. Ben şimdi çocukları arayayım. Sen de bize çay yap. Sonra da birlikte oturup çaylarımızı içelim. Anneme en sevdiğin kurabiyelerden yaptırdım hem. Olur mu?''
''Olurr.'' Louis onun yanağını son kez öpüp telefonunu almak için salona gitti. Çocuklarla konuşup Louis'in odasındaki puflara oturup yıllardır yaptıkları gibi hayatlarındaki her şeyi uzun uzun konuştular. Tek fark bu sefer Harry'nin Louis'in yanında değil tıpkı bir bebek gibi kucağında oturmasıydı. Sonuçta Louis, Harry'e hep bebeğim derdi değil mi?
----------------------------
Not: Fark edebileceğiniz üzere bölümleri artık kısa kısa yazıyorum çünkü uzun bölüm atmak için boş şeyler yazmak istemiyorum. Yazdıklarım genelde anlık ve kendi duygularımdan esinlendiğim şeyler bu yüzden uzatmaya çalışmak yalnızca sallama oluyor. Öyle olunca bölüm yazma hevesim de kalmıyor. O yüzden artık kısa ve daha çok bölümle devam edeceğiz.
Not2: Profilimde 2 kurgu daha var -biri dram- onlara da bakabilirsiniz.
Not3: Yakında yeni kurgulara başlamak istiyorum. Buraya uzun bölümler yazmaya çalıştığım için cesaret edemiyordum ama gerçekten güzel fikirlerim var. Artık çoook yakında 3 kurgu daha planlıyorum. O yüzden beni takip edebilirsiniz.
Bölüm ve ficle ilgili düşünce ve tavsiye kısmı :)
Şimdilik hoşçakalın ben Naruto izleyecem Louve u byee
bakın çok güzeller
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
