old summer love in august /l.s

3.6: Sorry

(2 gün sonra)

Harry derin bir nefes alıp ağaç evin kapısını açarak içeri girdi. Gördüğü şey ise kalbinin binlerce parçaya ayrılmasına sebep oldu. Etrafa dağılmış mavi-yeşil renkli süsler, parçalanmış yiyecek paketleri, kırık şişeler... Gözleri dolup görüşü bulanıklaşmaya başladığında gözüne küçük kare şeklinde ahşap bir kutu takıldı. Yavaşça kutuya ilerleyip eline aldı. İçinden çıkan CD'yi müzik setine yerleştirip oynattığında sevgilisinin yumuşak sesi kulaklarına doldu. Gözyaşları akın akın yüzüne dökülürken kutunun içinden çıkan notu eline alıp okumaya başladı.

''Merhaba Sevgilim;

Ben arabadan malzemeleri taşırken beni beklemeyeceğini düşündüğüm için bu notu yazma gereği duydum. Şuan dinlediğin şarkı ''Habit''. Bu şarkıyı sana aşık olmaktan korktuğum günleri anlatması için yazdım. Ne kadar değiştiğimizi, zaman zaman birbirimizi üzdüğümüzü ve birlikte geçirdiğimiz tüm yıllara rağmen senden bir saniye bile vazgeçmediğimi anlaman için... Sen vazgemediğim alışkanlığımsın. Sen sahip olduğum en güzel şeysin.

Sıradaki şarkı ''18''. Sanırım bu sefer anlatmama gerek yok çünkü anlatmam gereken her şey şarkıda senin tarafından dinlenmeyi bekliyor. Seni 18 yaşımızdan beri seviyorum ve sonsuza kadar da seveceğim.

Oje sürdüğün ilk günü hatırlıyor musun Harold? Veya aşık olduğumuz günü? Ne kadar korkmuştuk bize zarar vermelerinden. Ama anlamıştım ki elini tuttuğumda korkuların bir önemi yok. Asla da olmayacak. Bize ne yaparlarsa yapsınlar bu bizim masalımız ve bu sonsuzluğa uzanan bir masal. Bu şarkı ise ''Only the Brave''

Şimdi ise ''Home''u dinliyorsun kıvırcığım. Hatırlıyor musun bilmiyorum bir keresinde annem seninle tanışmadan önce onsuz uyuyamadığımdan ve ağladığımdan bahsetmişti. Annem yokken güvende hissetmezdim bu yüzden de annem haricinde kimsenin benimle uyumasına izin vermezdim. Sonra bir çocuk evimize geldi ve tişörtümü ters giymeme güldü ve ben o gülüşü gördüğümde kendimi evimde hissettim. Tamam belki o an gerçekten evimdeydim ama hissettiklerimi anlatacak başka bir şey bulamıyorum. Seninle uyandığım ilk gün hayatım boyunca öyle olsun istedim. Kaybolduğumda ışığım olmanı, sendelediğimde beni tutmanı... En çok da senin de bunları istemeni istedim. Sen istediğinde hepsini yapacağıma söz veriyorum.

Ve senin için yazdığım son şarkı ''A.M.''. Burada, küçük ağaç evimizde, geçirdiğimiz her gece ettiğimiz saçma sohbetler, kurduğumuz hayaller, oynadığımız oyunlar, söylediğimiz şarkılar... Her bir anımız sonsuzluk gibi hissettirdi ve şu ana kadar hissettiğim en güzel şeydi. Senden istediğim tek şey yalnızca günün ilk saatlerine değil sonsuza kadar benimle kalman.

Bu kadardı sevgilim. Şimdi arkanı dönüp bana sarılmak ister misin?''

''Şuan arkamda olman ve sana sarılmak için dünyaları verirdim sevgilim.'' Notu ve CD'yi kutuya geri koyup Louis'in yanına gitmek üzere ağaç evi kitleyip yola koyuldu. Biraz ilerledikten sonra çalan telefonunu cebinden çıkarıp aramayı cevapladı.

''Harry! Bir şey yap Louis gidiyor. Lütfen.'' Naill'ın aramasını sonlandırıp koşmaya başladı Harry. Gitmesine izin veremezdi. Onu affetmesini sağlamak zorundaydı. Bir türlü durduramadığı gözyaşlarıyla bir saniye bile durmadan eve kadar koştu. Vardığında elindeki küçük kutuyu arabanın bagajına yerleştiren sevgilisini görmesiyle ayakları emir almış gibi olduğu yere sabitlendi.

''Lou-louis?'' Louis duyduğu ağlamaklı sesle arkasını döndüğünde önce bir haftadır görmediği darmadağın olmuş kıvırcığını gördü. Ne kadar da özlemişti onu. Düşüncesiyle yine kendisine kızdı. Daha sonra elndeki kutuyu gördü. Burukça gülümsedi. O sırada Harry koşup Louis'e sarıldı.

''Louis yalvarırım gitme. Biliyorum tam bir aptalım. Çok aptalım Louis. Aklıma girmelerine izin vermemeliydim. Lütfen gitme. Affedene kadar istediğin her şeyi yap ama gitme.''

''Harry...'' Yalvarırım üzgün olduğunu söyle. Senden duymam gerek. Sadece üzgün olduğunu söyle. Lütfen. Beni üzgün olduğuna inandır Harry.

''Louis ne olur kal. Seni sonsuza kadar seveceğim demişsin ya sonsuza kadar seninle kalmamı istemişsin ya... Kalırım Louis. Yemin ederim ki kalırım. Bir daha kimsenin kafamı karıştırmasına izin vermem. Bana ne istediğini söyle hemen yapayım. Beni affetmen için ne gerekiyorsa yapayım. Her şeyi yaparım; gerekirse aylarca beklerim. Ne istersen Lou lütfen.''

''Özür dilerim Harry.'' Ve Louis gitti.

----------------------------------------

Bazen özürler için çok geç olur ve artık elinizden bir şey gelmez. Fırsatınız varken hatalarınızı düzeltin. Ne zaman geç olacağını bilemezsiniz.