old summer love in august /l.s

3.7: I'll Try

Louis gideli 4 gün olmuş Harry her saniyesini ona ulaşmaya çalışarak geçirmişti. Aradığında telefonları açılmıyordu. Ne çocuklar ne Louis'in kardeşleri ne de kendi annesinden ayırmadığı Jay ona bir telefon numarası veya adres vermiyordu. Buna sinirlenebilirdi ancak hepsinin gözlerinde gördüğü kırgınlık yüzünden başını dik tutmak gözlerine bakmak bile istemiyordu.
Bir kez daha şansını denemek için karşı eve gidip  kapıyı çaldı. Jay, yorgun uykusuzluğunu belli eden gözleriyle yeşillere baktı. Harry'nin ne diyeceğini bilir gibi kapının önünden kenara çekildi.

"İçeri geç Harry biraz konuşalım.' Harry içeri geçip Louis'in her zaman oturduğu koltuğa oturunca Jay de elinde çaylarla karşına oturdu. Harry konuşmak için ağzını araladığında ondan önce davranıp konuştu.

"Ne Bak Harry, aranızda ne geçtiğini biliyorum. Gerçekten pişman olduğunu da görebiliyorum. Ama oğlumun o halini gördükten sonra uzaklaşmak istiyorsa ona engel olmam. Bir süre konuşmamak istiyorsa onun kararını bozup sana adres ya da numara vermem. Belki o kafasını toplarken sen de kaybettiğin diğer şeyleri geri kazanmalısındır."  Jay diyeceklerini bitirip mutfağa gitti. O sırada eve gelen Lottie, Harry'i gördüğünde oyalanmadan odasına çıktığında Harry Jay'in haklı olduğunu anladı. Usulca Lottie'nin odasına gidip kapıyı tıklattı.

''Gel'' sesini duyduğunda içeri girdi.

''Lottie?''

''Ne var?''

''Biraz konuşabilir miyiz?''

"Hayır."

"Lottie. Lütfen."

"İyi. Ne söyleyeceksen söyle git."

"Özür dilerim Lotts. Biliyorum sizi çok ihmal ettim ama gerçekten pişmanım. Hata yaptığımı biliyorum. Çevremdeki herkesi bir anda kaybettim ve şimdi yalnız geçirdiğim her saniye bununla yüzleşiyorum. Kaçırdığım film gecelerini telafi edemem ama bana bir şans daha verirseniz tekrar aynı hayata düşmeyeceğime emin olabilirsiniz. Sizin benim için Gemma'dan farkınız yok ki."

" Biliyorum Harry. Her gün bahçede otururken seni görüyorum. Ama seninle eskisi gibi olmak abime ihanet etmek gibi geliyor. Olanları annem hariç kimseye anlatmadı sana kızarız diye. O seni bu kadar düşünürken abimi öyle görmek bizden uzaklaşmandan daha da üzdü beni. Hele Ernest ve Doris... Louis onların kahramanıydı. Onu ayakta bile duramazken gördüler. Abim 'Harry' dediğinde saçını çekeceğiz diye size koşmaya çalıştılar. Senin yaptıklarından en az etkilenen benim emin ol. Ernest ve Dorisle aranı düzeltirsen sana destek olmaya devam ederim. Ama abimden uzak kaldıkça seni eskisi gibi abim olarak görmemi bekleme. Ve lütfen seni abim olarak görmem için uğraş." İkisi de dolu gözleriyle birbirilerine bakarken Harry kendinden emin bir şekilde konuştu.

"Uğraşacağım. Söz. Kıvırcık sözü." Lottie onun arkasından gülümserken bu kıvırcığın gerçekten bunu başarmasını diledi.

-----------------

Hikayenin artık daha yavaş ve sakin olduğu bir kısımdayız. Size yakında barışacaklar vs demek istemiyorum çünkü ben bile bilmiyorum. Yine de ümidinizi kaybetmeyin #dearpatiencechallenge

Louis konseri unutuluna kadar ben yokum

Louve u bye

İg: backwsev