FAYE THE UNLOVED WIFE (Completed)

CHAPTER 20

TUWANG-TUWA ang kambal nang makakain ang mga ito sa paborito nitong fast food. Habang si Grey naman ay nakangiting nakatitig lang sa dalawa. Hindi niya akalain na makakasama niya ang mga anak niya sa araw na 'yun. Hindi man alam ng mga ito na siya ang tatay na hinahanap nila, masaya na rin siya na nakasama niya ang dalawa kahit sandali lang.

Pagkatapos nito hindi niya alam kung kailan niya ulit makakasama at makikita ang dalawa pero sana pagbigyan siya ni Faye na makasama pa ang anak.

"Tito Will, salamat po sa libre ah," puno ang bibig na sabi ni Samuel. Natawa na lang si Grey sa itsura ng anak.

"Wala 'yun," nakangiting aniya. "Kahit anong gusto niyo ibibigay ko." Napatingin ang dalawa sa kaniya na ipinagtaka niya. "Bakit?"

"Ang bait niyo naman po pala," ani Samantha. "Sana kayo na lang po tatay namin pero kung kayo ang tatay namin ibig sabihin ikaw ang nanakit kay Mommy namin."

Natigilan si Grey at hindi nakapagsalita. Guilty siya dahil totoong sinaktan niya ang ina ng mga ito. Pero nagbago na siya. Hindi na niya ulit gagawin 'yun.

Hanggang sa matapos kumain ang dalawa at maisakay niya ang mga ito sa sasakyan niya iyon pa rin ang nasa isip ni Grey.

"Tito Will?" Tawag ni Samantha sa kaniya nang papunta na sana siya sa driver seat.

"Yes, baby?" Baling niya sa dalawang bata.

"Can I hug you po?" ani Samantha na sinundan naman ni Samuel.

"Oo nga po, pwede pa hug."

"Sure. Why not." Binuka niya ang mga braso bago niyakap ang dalawa. At nang mayakap niya ang dalawa nakaramdan siya ng kakaibang saya sa puso niya. Gusto niyang maiyak na tuwa dahil nayayakap na niya ang dalawa. Matagal niyang hinintay na mayakap ang mga ito kaya naman sobrang saya niya.

"Why are you crying, Tito Will?"

Pinahid niya ang basang pisngi saka nakangiting niyakap ulit ang dalawa. "Masaya lang ako dahil kasama ko kayo."

Nagtaka ang dalawang bata kaya muling nagtanong si Samantha. "Ano pong ibig niyong sabihin?"

"Don't mind me," pilit na ngumiti siya. "Mabuti pa ihatid ko na kayo. Sa susunod na lang natin hanapin ang Daddy niyo."

"Kailan po natin hahanapin si Daddy?" tanong ni Samuel.

"Next time baby. Hapon na kasi. Baka nag-aalala na ang Mommy niyo. But don't worry, you can call me anytime you want so we can look for your Dad." May inabot siyang calling card. "Here's my number. Call me, okay?"

The card is fake. It only show his number but not his full name.

"Okay po." Mabilis na tinago ng dalawa ang card saka nakangiting umayos ng upo.

"Okay. Good. Fasten your seatbelt then we're off to go."

Tumalikod na siya at mabilis na pumunta sa driver seat para ihatid ang dalawa pero bago 'yun tinanong niya muna ang mga ito kung saan niya ito ihahatid dahil baka magtaka ang mga ito na alam niya ang daan kung saan ang bahay ng parents niya.

"Sa bahay po ni Lola, parents ng Daddy namin," ani Samuel saka nito sinabi ang address na alam naman na niya.

"Okay. Let's go."

Tahimik ang dalawa habang nasa biyahe sila pero napapansin niyang panay ang bulungan ng dalawa na hinayaan na lang niya.

Nang makarating sila sa bahay ng magulang niya agad niyang pinag-buksan ng pinto ang dalawa.

"Thank you po," sabi ng dalawa saka mabilis na pumasok sa loob.

Pinanood niya ang dalawa na pumasok pero hindi siya sumunod. Naghintay siya ng ilang minuto bago pumasok dahil may pakiramdam siyang nasa loob ng bahay si Faye. Alam niya sa sarili na matagal na siyang handang makita at makausap ito pero ngayon hindi niya magawang harapin si Faye. Lalo na at nakasama niya ang anak nila. Sigurado siyang magagalit ito sa kaniya.