Flashback
"အ့ နာလိုက်တာ"
အရိုက်ခံထားရတဲ့ ကျောကဒါဏ်ရာကြောင့် နိုးလာတယ်။
သူ့ဘေးမှာ တစောင်းလေးအိပ်နေတဲ့ထယ်ယောင်း။
အဝတ်မပါတဲ့ အဖြူထည်ခန္ဓာကိုယ်လေး။
ပေါင်နဲ့ ခြေသလုံးက အရည်ဖြူစီးကြောင်းတွေတောင် ခြောက်လို့နေပြီ။
တအားပင်ပန်းသွားတယ်ထင်ပါတယ် တရှူးရှူးနဲ့အသံလေးထွက်လို့အိပ်နေတာ။
ဂျောင်ကု ဆေးသေတ္တာဗူးယူပြီး ထယ်ယောင်းခြေနှစ်ချောင်းကို အသာခွဲလို့ကြည့်လိုက်တယ်။
"ဟင်"
ချက်ချင်းဆိုသလို လျှံကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေ။
အပေါက်တစ်ခုလုံးက မြင်ရက်စရာမရှိအောင် ပြဲနေတယ်။
ပြဲနေတဲ့အက်ရာတွေကနေ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ သွေးစက်တွေ။
နောက်ပြီး ဖင်နှစ်ခုဆက်ကြားမှာ ခြောက်သွေ့လို့ကပ်ညှိ့နေတဲ့ အရည်ဖြူပေါင်းများစွာ။
(ငါ့ရင်တွေကွဲပါပြီ ထယ်ယောင်းရာ)
(တိရိစ္ဆာန်ကောင် ၊ ငါကတိရိစ္ဆာန်ကောင်၊ မင်းကိုယုတ်မာတဲ့ကောင် အီးဟီးး)
"ဒူးးးးးး ဒူးးးးးး ဒူးးးးးးး"
ဆေးလိမ်းလို့ ပြီးခါနီးမှာ မြည်လာတဲ့ ဖုန်းသံ။
(ဘယ်သူကြီးလဲ ငါ့ကိုဖုန်းခေါ်တဲ့လူဆိုလို့ ထယ်ယောင်းပဲရှိတာလေ)
ဖုန်းကိုနားဘေးကပ်လို့ ဖြေလိုက်တယ်။
"ဟယ်လို"
"တို့ပါ မှတ်မိရဲ့လား၊ မနေ့ညကပဲတွေ့ခဲ့တာလေ"
"ခင်ဗျား!!"
"အိုးဟိုး ဖုန်းကိုတန်းမချနဲ့လေ တို့ဆီမှာမင်းရဲ့sextapeရှိတယ်ဆိုရင်ရော ချပစ်မှာလား"
"ခင် ခင်ဗျားဘာပြောတယ်"
"တို့ဆီအခုလာယူမယ်ဆို ပြန်ပေးမယ် "
မနေ့ညကပဲ ကလိမ်ကကျစ်လုပ်ထားတဲ့ကောင်ကများ။
"မယူနိုင်ဘူး ခင်ဗျားကိုဘာလို့ယုံရမှာလဲ"
"အိုကေလေ ၊မယူရင်တော့.....မင်းကောင်လေးဆီပို့ပေးမှာပေါ့"
မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားတဲ့ဂျောင်ကု။
ထို့နောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် လွတ်ကျသွားတဲ့ ဟမ်းဖုန်း။
YOU ARE READING
I'm Fine
Fanfictionအမေက ဘဝကို အဆင်ပြေအောင်နေဖို့ ပြောခဲ့တယ်။ဘယ်လိုအဆင်ပြေအောင် နေရမလဲတော့ မပြောပြခဲ့ဘူး။ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ပင်ပန်းနာကျင်နေရင်တောင် အဆင်ပြေနေခဲ့တယ်။ Kim Tae Hyung
