YAKUT MAHALLİ

9 - MAÇ

Selam❤

Yıldızınızdan kullanıp yorum yapmayı unutmayınn!

İyi okumalarr🖤

🔗

Adımlarım hep hızlıydı bugüne kadar. Güzel sonlu olacağını bildiğim her seçim, hayatıma zarar vermeden ışığını göstermiyordu.

Gözlerimin önüne çekilen sahneler ile kendimi basit bir silgiyle silmek istemiştim. Güneş batmadan gökyüzünde oluşan manzarayı seyrediyordum arabanın içinde, başımı cama yaslamış annem ile babamın konuşmalarını duyuyordum.

Annem, şu an tam hatırlamasam da bu tatilin bizim için iyi geçtiğini söylüyordu, babam ise katılıyor ve eve gidip uyumayı iple çektiğinden bahsetiyordu. Başımı araba koltuğuna yaslarken yanımdaki küçük kardeşime bakıyordum. Ağzı açık, mışıl mışıl uyuyordu. Onun garip uyuyuş biçimine bakarken yanağımdan alınan makasla kafamı kaldırdım. Diğer cam tarafında oturan abimle bakışmıştık. En büyüğümüz o'ydu. Geçen hafta yirmi yaşına girmişti.

Benimle aynı olan gözlerine bakıp gülmüştüm. Bir babamda, bende ve onda vardı bu gözler. Saçlarımı karıştırırken huylandığım için geriye çekilmiştim. İkimiz de gülerken gözlerimin üzerinden sahne perdeleri kalkmıştı.

Abim yoktu artık. Annem ve babamda. Soğuk havanın esintisi ve izlerken daldığım deniz dalgaları kalmıştı.

Sahilde, bir bankta Elif ile oturmuş sessizce dalgaları izliyorduk. Ona olanları anlatmıştım. Ali'nin asker olmak istediğini duyunca şaşkınlıktan ne diyeceğini bilememiş, sessizliğe gömülmüştü. O da şaşırmıştı benim gibi.

"Peki, başka bir şey konuşmadınız mı?" Ona yandan bir bakış attığımda devam etmişti. "Yani, bu kadar mı anlattı."

Başımı olumlu yönde salladığımda gözlerimi ellerime indirdim. Başka bir şey konuşmamıştık. Daha doğrusu konuşamamıştık, sevgilisi eve gelmişti. Ben de oradan en hızlı şekilde ayrılmıştım. Bir sevgilisi olduğuna şaşırmıştım, her şeye soğuk bakan biri gibiydi. Yani bana bakarken öyleydi. Gerçi sevgilisine nasıl baktığını görmemiştim fakat farklı hissetmiştim o ikiliyi gördüğümde. Gerçek değil gibiydi.
Oradan ayrılmadan önce duyduğum son cümle kafamda yankılanıyordu.

"Sevgilim, bu kız da kim?"

Düşündüğüm şeyleri hafızamdan silmek istedim. Soğuk olduğu için Elif'in zorla ellerime giydirdiği eldivenlerle oynamaya başlamıştım. Ofladığımda gözlerim yine etkileyici dalgalardaydı. Hayatım bu dalgalar gibiydi, bazen hayat çok iyi bir şekilde yaptıklarımı karşılarken bazen de kılını kıpırdatmıyordu.

Hayatın yüzüme bakmadığı dönemdeydim. İşten çıktığım gibi Elif ile telefonda konuşmuş, kendimi burada bulmuştum.

"Vaov!" Elif'in yüksek sesle neye tepki verdiğine baktığımda telefona bakarken bulmuştum. Bana baktığında telefonu bana çevirmişti.