Alvin'in Macerası

Mike ve Rose.

Sesin kaynağını öğrenmek amacıyla yerimden kalktım ve ses nereden geliyor diye yükseldiği tarafa doğru ilerlerdim. Koridor boyu ilerliyordum ki, karanlıkta poz vermiş heykel gibi duran birini farkettim, ses bir kıza aitti. Kendisini karanlığın içinden öne, aydınlığa çıkarttı. Yüzünde iri bir gülümsemeyle bana bakıyordu. Kızı tanımadığım ve şüpheli davranışı nedeniyle kendimi bir-kaç adım geri tuttum.

"Merak etme ben bir canavar değilim seni yemeyeceğim, adım Rose!"

Dedi neredeyse benim yaşıtım olan kırmızı saçlı kız.

"Rose mu? Sana kim olduğumu söykemeyeceğim. Neden karanlığın içinde beni bekliyordun?"

Diye sordum.

"Kim olduğunu biliyorum! Babam tarafından eğitilen çocuksun."

"Baban? Sende mi komutanın kızısın?"

"Anlaşılan ablamla çok daha önceden tanışmışsın."

"Komutanın kaç tane kızı var böyle?"

Diye içimden konuşuyordum.  "Evet daha önceden tanışmıştığım kadın ablan olsa gerek. Her neyse, beni bulma amacın nedir?" Diye ekledim sesli bir şekilde.

"Ehem, sadece Babamın özel olarak eğittiği kişinin kim olduğuna yakından bakmaya geldim."

Diye şirinlik yapmaya çalışıyordu.

"Benden bir şey isteyeceksin, değil mi? Uzatma da söyle."

"Evet doğru bildin! Senden bir şey usteyeceğim. Sürekli beraber takıldığın çocuk, onunla beni tanıştırır mısın? Bence çok tatlı!"

"Ha? Kimden bahsediyorsun, Mike mı? Kendin gidip konuşsana! Bu konuyla benim ne alakam var!"

"Olmaz! Olmaz! Senin tanıştırman gerek!"

"Ha? Ne yani ondan hoşlanıyor musun?"

"B-bunu nasıl anladın?"

"Fazla belli."

"Haklısın! Evet, ondan hoşlanıyorum, onu ilk gördüğümden beri hep izliyordum. Kendisini eğitimdeyken görüyordum. İlk geldiği zamandan beri!"

"Bak ne diyeceğim, benden uzak durman şartıyla yarın seni Mike'la tanıştırabilirim."

"Gerçekten m-"

"Evet, şimdi beni rahat bırak!"

"T-Tamam! Yarın saat kaçta ve nerede olayım?"

"Hmm, Saat akşam 8 gibi kütüphanede olursan tanıştırma işini halledebilirim. Biz genelde eğitim sonrası orada oluyoruz."

Dedim.

"Ama sizin eğitim saat 2'de bitmiyor mu?"

Diye saçma salak bir soru sordu Rose.

"Sadece elit şövalye eğitimi değil, komutan yani babandan da özel eğitim alıyorum. En uygun saat akşam 8, beğenmiyorsan gidebilirsin."

Diye cevapladım.

"Ah, tamam doğru! Benim hatam! Benim gitmem gerekiyor çok teşekkürler, görüşürüz!"

"Rica ede- oh be kurtuldum!"

Sözüm daha bitmeden kaçıp gitmişti. Bu saraydaki herkes sözümü yarım bırakmayı çok seviyor. Gittiğine çok sevinmiştim, kız çok rahatsız hissettiriyordu.

"Ben ara-yapıcı falan mıyım a#k! Ne ara bu duruma düştüm böyle hiç bilmiyorum."

Dedim kendi kendime kütüphaneye dönüp yeni bir kitap seçerken.