Alvin'in Macerası

Kronth ve Klanlar.

"Ah, demek buradalar."

Sinirli bir şekilde adımlayarak ilerler.

[ Bu sırada Alvin ve diğerleri... ]

"Burası bi' harika! Rajin'in burada olamaması ne kadar korkunç! Onun için çok üzülüyorum..."

Dedi alaycı bir ses tonuyla.

"Sırıttığını görebiliyoruz, ve emin ol hiçbirimiz senin arkanda durmayacağız."

Dedi Sam, kollarını kavuşturarken. "Kargaşa çıkartmayalım, daha yeni geldik." Diye ekledi.

"Rahat ol, hiçbir kargaşa olmayacak. İzle ve gör."

Dedi Alvin.

Aniden kapı Rajin taratından tekmelenerek açılır. Sinirden kıp-kırmızı olmuş suratı ve gözleri, doğrudan Alvin'e kilitlenmişti.

"ORRRROSSSSPUUUUUUU!"

Diye bağırarak yumruğunu sıkıp Alvin'e doğru koşmaya başladı. "NE CÜRRETLE BENİ ARABADAN İTERSİN?!" Diye ekleri.

Buna rağmen Alvin çok sakindi. Boş ve rahatlamış bakışları, yarı uykulu vaziyette Rajin'i izliyordu.

"BİTTİN LAN SEN!"

O kadar öfkeliydi ki, gözleri kör olmuş gibiydi. Ve öfkesi onun çukuru oldu.

Rajin gereğinden fazla temiz zeminde kayarak yüz-üstü yere yapıştı. Bu onu daha da öfkelendirse bile, artık ayağa kalkacak hâli kalmamıştı.

"Siktir, bacaklarımda derman kalmadı, o ibneye gününü göstermeliyim-"

Oracıkta bayılıp gitmişti, etraftaki insanlar onu izliyordu. Alvin bunun olacağını bildiğinden çok rahattı.

"Uyanmadan kollarını ve bacaklarını bağlasam iyi olacak!"

Dedi Alvin, alaycı bir ses tonuyla.

Ekip Alvin'e kötü-kötü bakmaya başladı. Hatta o kadar keskin bakıyorlardı ki, insan yapmadığı şeyden pişmanlık duyardı.

"Ne be? Şaka yapıyorum, o kadar acımasız biri değilim."

"O uyanacak ve uyandığında hiçbirimiz sana yardım eli uzatmayacağız."

Dedi Mike, ciddi bir ses tonuyla.

"Da, neden? Sen benim dostum değil misin?"

"Dostlukla alakası yok. Yaptığın şeyi Piçler Kralı bile yapmaz, hakettin kardeşim."

"Amaan! Daha zamanım var, az kestirmekten zarar gelmez."

[ 2 saat sonra... ]

Rajin yavaşça gözlerini açar. Kendini çok rahat bir yatakta bulur, Zelda baş ucunda oturmuş pencereden dışarıyı izliyordu.

"Bunlar parayı nereden buluyor? Bende para kalmadı!"

"Ah, Uyandın demek, bir an beni endişelendirdin."

"Endişelendiysen neden Alvin keyif yapıyor? Ona hiç sinirlenmiş gibi değilsin. Seninde bundan keyif aldığın aşikâr!"

"Ne? Hiçte bile. Arabadayken üstüne bağırdım!"

"Oha! Çok büyük iş görmüşsün, sağ ol!"

Diyip yataktan fırladı. Kılıçlarını takıp kapıya doğru yaklaştı.

"Bahçede dolaşıyor, orada yakalayabilirsin. Onu bi' güzel benzet! "

Dedi Zelda.

"İşte bu yüzden seni seviyorum."