جميلتى

الفصل الحادى والثلاثون

فى المساء
كانت قوات الشرطه وصلت لمكان احتجاز الفتيات
وقف جاسر بجوار عمار ممسكا بذلك المنظار ليراقب المكان بدقه
كان هناك عدد لا بأس به من رجال الحراسه يحيطون بالمكان
لا يستطيع رؤيه اى حركه داخليه
عمار: ها ياجاسر فى اى جديد
جاسر: لا للأسف مش شايف اى حد بيدخل او بيخرج من المكان
عمار: طيب هات انا هراقب وانت كلم ليث شوفه عمل ايه
جاسر: لو كلمته هيسأل عن المكان وهيجى انت عارف انه مجنون بخصوص مراته

عمار : طيب كلمه بس وشوف كده

ابتعد جاسر قليلا لمهاتفه ليث

جاسر: ايوه ياليث ...ها ايه الاخبار
ليث: انا عملت كل اللى طلبته منى الدكاتره اللى طلعت قالنا عليهم كلهم اتقبض عليهم واحنا دلوقتى منتظرين اللى هيجى عشان العمليه اللى هم متفقين عليها

جاسر: طيب وخالد فين
ليث: موجود معانا الكل موجودين هنا ....ممكن اعرف بقا انتوا فين

جاسر: فى الواحات

ليث: نعععم ليييه
جاسر: هم موجودين هنا على حسب كل اقوال اهل الواحه لكن لحد دلوقتى مش شايفين اى حركه غير الحرس اللى موجودين بره

ليث: انا هاجى انا وعدى
جاسر: لا تعالى انت بس وخلى عدى معاهم محتاجين يكون فى عدد كبير عندك

ليث: انا جاى حالا

اغلق جاسر مكالمته مع ليث واتجه نحو عمار
جاسر: ها فى اى جديد

عمار: انا عرفت الطرف التالت
جاسر : مش فاهم

اعطاه عمار المنظار لينظر خلاله
لتتسع عينيه بصدمه وهو يرى سهيله ابنه خاله تقف امامه مع رجلا يوليه ظهره ولكنه علم انه من يبحثون عنه

كانت تغادر المكان فى سياره تنتظرها بالخارج

امسك جاسر هاتفه
عمار: هتعمل ايه انت هتتصل بيها لازم نهدا ونفكر كويس

جاسر: الو ....ايوه ...اسمع اللى هقولهولك كويس ونفذه بالحرف الواحد

كانت بتلك الغرفه بمفردها تفرك يديها بتوتر شديد وتبكى بخوف لما ينتظرها

رأته وهو يفتح الباب ليدلف اليها
ابراهيم: اهلا عروستى الجميله انتى طول عمرك جميله حبيبتى لورا

شهد: قولتلك انا مش زفت لورا ومش حبيبتك ارحمنى بقا وسيبنى امشى من هنا

ابراهيم: صوتك ...مش عاوزه يعلا مره تانيه انا بغضب بسرعه وانتى لحد دلوقتى مشوفتيش غضبى ده كلها دقايق والمحامى بتاعى يوصل وهنتجوز تمام

تركها وغادر
ظلت تدور حول نفسها
شهد: وبعدين انا هفضل كده انا لازم اتصرف بس هعمل ايه يارب ساعدنا

فى الجانب الاخر
عمار: لازم نتحرك فورا الاوامر جت بسرعه التنفيذ

جاسر: يلا بينا