27. Bölüm

424 12 10
                                    

Yine geç atılmış bir yeni bölüm daha umarım beğenirsiniz, keyifli okumalar!

Bölüm şarkısı: Mavi Gri-Alt Üst Olmuşum.

Kafamı koyduğum dizlerimden kaldırıp gözlerimi açtım. Etraf karanlıktı. Güneş batmış gibi gözüküyordu ve ben ağlarken uyuya kalmıştım.

Ne kadar da acizce!

Çadırın tavanında asılı duran gece lambasını yaktım. Çantamdan çıkardığım ayna ile şiş gözlerime baktığım sırada lambanın ışığıyla dışarıda bir gölge yansıması olduğunu fark ettim. gölge tam da çadırımın önündeydi.

Aynayı bırakıp tüm dikkatimi oraya verdim. Çadırın önünde duran kişi kapı tıklar gibi çadırıma dokundu. Bense şaşkın şaşkın onu izliyordum.

"Kim var orada?!"

"Sakin ol, benim Kaan!"

Yavaşça ilerleyip çadırın fermuarını açıp içeri geçmesine izin vererek önünden çekildim. girip fermuarı kapattığında hafiften soğuyan ortam eski haline dönmeye başladı.

"O ışık hiç yanmayacak sandım"

"Ne kadardır oradasın?"

"Muhtemelen bi 4 saattir falan"

Gözlerim büyürken dikkatle onu inceledim, üşümüştü. Üşüdüğünü belli eden bariz titremeler vücudunda yankılanıyordu sanki.

Uyku tulumumun yanındaki peluş battaniyeyi alıp ona uzattım. Gülümseyerek aldığı battaniyeyi omuzlarına koyarak iyice sardı kendini.

"Neden bekledin bu kadar saat?"

"Seni merak ettim"

"Sen ol-"

"Evet olanlara istemsiz şahit oldum"

tedirgince derin bir nefes verip yere bakmaya başladım.

"sır"

"hı?"
beklemediğim dakikada kurduğu kısa cümle dikkatimi dağıtmıştı.

"seninle aramızda bir sır olabilir bu durum"

"2 hatta 3 kişinin bildiği şey sır değildir"

Kafasını salladı yavaşça.

Kapının önündeki gıcırtısından poşet olduğunu anladığım mor paketi bana uzattı.

"İyi gelir diye düşündüm"
Kafasıyla açmamı işaret ettiğinde elinden aldığım paketi açtım.

içerisinde çeşit çeşit çikolata vardı. kampın ortasında bunları nereden bulmuştu?

bir tanede not çıktığında Kaan sonradan aklına gelmişcesine şaşkınlıkla bana baktı.

"Ben artık gitsem iyi olur?"

Elimi koluna koydum. Kalması için gözlerine bakmaya çalışıyordum.

"Merak etme notu sonrada okuyabilirim"

Yüzündeki tedirgin ifade dağılıp yerini samimi bir tebessüm aldı.

çikolatalardan ona da uzattığımda almak istemedi.

"Hadi ama bu kadar kalori ile şu çadırdan çıkamayabilirim!"

Tatlıca güldüğünde uzattığım çikolataları aldı.

Beraber hem çikolatalarımızı yiyor hemde sohbet ediyorduk.

sonunda sohbet konusu can alıcı noktaya gelmişti.

SON ŞANS AŞK | Kardeşlerim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin