SON ŞANS AŞK | Kardeşlerim

37. Bölüm

Keyifli okumalarrr 🦋

Bölüm şarkısı: Gece Yolcuları - Meyhaneler Sen

Bu bölümü Kastamonulu hemşehrilerime ithaf etmek istiyorum :)

**

"ve üzgünüm ben artık sana eskisi gibi bir şeyler hissedemiyorum"

yüzündeki umut dolu ifade yeri hayal kırıklığına bırakmıştı. hafifçe kafasını sallayıp odadan ayrıldı.

Tolga' yı gerçekten sevmiştim eğer üçüncü bir kişi ilişkimize dahil olmasaydı onun uzun bir yol vardı önümüzde. Kendimi geride kalan koltuğa bırakırken kendimle yüzleşme faslının geldiğini anlamıştım. Peki ya ben? Tek suçlu Tolga mıydı? Biz ayrıldıktan sonra o Cemile' yle olmuştu evet, ben ise Kaan ile yakınlaşmıştım. Tolga suçlu ben masumdum birkaç dakika önceye kadar. İşte o iş öyle değildi. Tolga Cemile ile ne yaşamıştı bilmiyorum ama bizim Kaan ile yakınlaştığımız gece çok da yenilir yutulur cinsten değildi. Beni öpmesine izin verdiğim yetmezmiş gibi bende onu öpmüştüm. Ben bir ilişkinin adı koyulmadığı sürece kimseyle temas etmeyen bir insandım. Bunu belki bir çoğunuz ilkellik vesaire olarak yorumlayabilir ama asla o yönde bir şey değil. Yalnızca benim ilişki anlayışım o yönde. İradeli bir insanım yani en son öyleydim ve buna rağmen tensel çekim denilen şeye yenilip kendimden asla beklemediğim bir şey yapmıştım.

Tolga ile çok güzel bir ilişkimiz vardı, saftı temizdi birbirimize iyi geliyorduk. Ama o saflık temizlik, ayrılığın hemen ardından bir başkasının bize dokunuşuyla kirlenmiş o büyü bozulmuştu. Onu kırdığım için kendimi çok kötü hissediyordum ama daha fazla devam edemezdi ki inceldiği yerden kopmuştu tekrar bağlamaya çalışmak düğüm atmaktan başka bir şey olmazdı ve düğümlenen bağlar çabuk kopardı.

Kaan neredeydi? Tolga' ya olan az önceki tavrım onun için miydi? Hiç sanmam. Bu işin arkasında Akif Atakul' un oluşundan bahsetmişti Tolga ve Barbaros bey. Bunun üstüne Kaan haftalardır tuhaf tavırlar sergiliyordu. O anlarda davranışlarına bir anlam veremesemde bugün çok iyi anlıyordum neden öyle olduğunu. Her şeyi biliyordu ve benden saklamıştı ya da saklamak zorunda kalmıştı. Yine babasının kuklası olmayı tercih etmişti. Evet, Kaan aile sevgisi görmemişti. Babasının onu sevmesi için asla olmadığı biri gibi davranıyor sırf ondan takdir göreyim diye her dediğini yapıyordu. Ama Tolga da öyleydi. Bu bir bahane olamazdı. Tolga da ailesinden sevgi görmemişti belki halamı onun getirdiğini babası duysa Akif Atakul ile arasında çok büyük sorunlar yaşanabilirdi ama o doğru olanı yapmış halamı bana getirmişti. Beni düşünmüştü.

Kaan' a öfkeli olmam gerekse de sebepsiz yere bir türlü gerçekten kızamıyordum ona. Ne yani mantıklı bir açıklama mı bekliyordum içten içe?

Hiçbir şey olmamış gibi davranacak oyunu kuralına göre oynayacaktım. Zaten halamı buldum diyemezdim ama onun bana her şeyi itiraf etmesini bekleyecektim. Eğer bana küçücük de değer vermişse gelir her şeyi insan gibi tek tek anlatırdı zaten.

Oturduğum yerden doğrulup ayağa kalktım. Birkaç saattir oturuyordum. Eklemlerimin gevşemesiyle elimdeki, varlığını unuttuğum kağıt parçası yere düştü.

"bunu yapmak benim için gerçekten çok zor oldu, ama anladım ki bana bir şey olsa sana gerçekleri söyleyecek kimse kalmayacak. bu kağıdı okumadan önce mutlaka abimle konuş ona son bir şans ver seni seviyorum minik meleğim"

Kafamın içinde halamın söyledikleri yankılanıyordu.

İç sesim kağıdı açıp oku diye bağırırken gerçekten bu kağıtta ne yazdığı merak edip etmediğimi sorguluyordum. Evet çok merak ediyordum. Eğer Petek Alaca bir şey dediyse o şey hafife alınacak bir şey asla olmazdı. Üstüne üstlük babam da bu işin içindeyse.