SON ŞANS AŞK | Kardeşlerim

62. Bölüm

Selaaaam! Yeni bölüme hoşgeldinizzzz

Keyifli okumalar :)

(bolum +18 sahne icermektedir lutfen dikkatinize)

Aniden açılan gözlerimi odadaki ışık doldurmuştu. hızla sağıma soluma baktığımda odamda olduğumu fark ettim. Ama tek fark ettiğim bu değildi. Yanımdaki kişiye baktım. Baş ucumda uyumuş kalmış bir adet Tolga vardı.

Hepsi rüya mıydı? Pardon kabus

Peki neden o kadar sahiciydi?

ağrıyan başım düşüncelerimi yarıda bırakıyordu. Elimin üstündeki eline kaydı gözlerim tüm gece buradaydı başımda sabahlamıştı anlaşılan.

Peki ya o da hayalse diye düşündüm. yavaşça boşta kalan elimi yanağına götürdüm. onu hissediyordum ama rüyamda da hisler vardı.

Yavaşça yerimden doğrulup ayağa kalktım. Balkon kapısına ilerleyip dışarı çıkıp doğan güneşe baktım. derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalışıyordum, etkisinden çıkılır gibi değildi kabusum.

Geride kalan balkon koltuğuna oturup başımı kollarımın arasına aldım. Bir şey yapmak zorundaydım. Bir yolu olmalıydı, hem halamın intikamını almanın hem de bu laneti bozmanın bir yolu olmalıydı.

şeytan fısıldıyordu ama söyledikleri pek de güvenli şeyler değildi.

peki böyle eli kolu bağlı olmak ne kadar güvenli diye geçirdim içimden.

düşüncelerin bastırdığı sıcakla üstümdeki sabahlığı çıkarıp yan tarafıma koydum.

saat henüz 5.38' di.

inceden esen rüzgar tenimi okşuyor gerisinde serin bir his bırakıyordu. dağılan saçlarım ara sıra yüzüme yapışıyor çoğunlukla ise havada uçuşuyordu

düşün Belisa düşün bir yolu olmalı

aklıma gelen şeyle dolan gözlerimi kırpıştırdım.

yanağımdan süzülen bir damla yaşı elimin tersiyle silip gülümsemeye çalıştım. bu işe yarayacaktı. intikamımı da alacaktım bu laneti de bozacaktım.

bakışlarımı gökyüzüne diktim.

"Halacığım, beni görüyorsun biliyorum!"

"Görüyor merak etme" dedi fısıldayan ses.

Geriye dönüp sesin sahibine baktım
ne zamandır oradaydı?

kapının pervazında ayrılıp yanıma geldi.

koltukta ona yer açtığımda oturup yüzünü bana çevirdi. bakışları yüzümden aşağı indiğinde üstümdeki sabahlığı çıkardığımı hatırlamıştım. yana koyduğum sabahlığı alıp göğüslerime kapattım.

yüzündeki muzip gülüş büyüdüğünde başını çevirip uzaktaki ormanlık alana dikti gözlerini.

ya şimdi ya asla

"Tolga?"

"Efendim güzelim" yüzünü tekrar bana çevirdiğinde gözlerine baktım.

"Ben"

"Sen?" dedi tasdiklercesine

"Senin olmak istiyorum"

havalanan kaşları şaşırdığını açıkça ortaya koyuyordu. ne dediğimi anlamamış beynini söylediklerimi algılamak adına zorlar bir hali vardı.

tek kelime daha etmeden üstümdeki sabahlığı kenara bırakıp önünde durdum. bir bacağımı üstünden geçirip kucağına denk gelir şekilde oturdum.